De Europese Unie heeft gisteren nieuwe sancties tegen Wit-Rusland ingevoerd. Iets meer dan een jaar na het neerslaan van het protest tegen de verkiezingsfraude in de presidentsverkiezingen, zijn er nog meer westerse bankrekeningen van leden van het regime van president Loekasjenko bevroren en is het aantal ministers, politici, officieren van justitie, rechters, politieofficieren en KGB’ers dat de EU niet binnen mag uitgebreid tot ruim boven de tweehonderd, die nu al op die visumlijst staan.
Opvallend is dat nu ook staatsdienaren, die verantwoordelijk zijn voor de onderdrukking van de civil society en de politieke oppositie, en bedrijven en zakenmannen, die geld verdienen aan het regime of het steunen, op de lijst zijn gezet.
In Wit-Rusland zitten alle oppositieleiders vandaag de dag in de gevangenis of zijn naar het buitenland gevlucht. De beroemde mensenrechtenactivist Ales Bialetski, de Vaclav Havel van Wit-Rusland, deelt hun lot sinds een aantal maanden. Ze mogen zelden hun familie of advocaten ontvangen. Sommigen zijn in hongerstaking. Volgens Human Rights Watch is het niveau van onderdrukking in Wit-Rusland ongekend hoog.
Ook is internet in Wit-Rusland aan banden gelegd. In internetcafés worden door de beheerders lijsten bijgehouden van de sites die bezoekers hebben geopend. Ambtenaren mogen een groot aantal sites van oppositiepartijen of bepaalde onderwijsinstellingen niet meer openen op straffe van ontslag. Het lijkt allemaal zo op de roman Bend Sinister van Vladimir Nabokov, dat je er akelig van wordt.
In december 2010 won Loekasjenko de presidentsverkiezingen met 79,65 procent van de stemmen, met een opkomst van meer dan 90 procent. Nu had Loekasjenko waarschijnlijk sowieso gewonnen, dankzij zijn absolute controle van de media en de hopeloze verdeeldheid van de oppositie, maar die 79,65 procent en die hoge opkomst waren schromelijk overdreven. Daartegen protesteerden de middenklasse en intelligentsia van Minsk op de avond van de verkiezingen van 19 december 2010. De gevolgen zijn bekend.