Met een voor journalisten ongekende nederigheid werd Anne Sinclair (63) gisteren ontvangen door door haar collega’s. Bijna driehonderd journalisten volgden haar eerste persconferentie als hoofdredacteur van de Franse versie van de Amerikaanse nieuwswebsite Huffington Post. Voor Sinclair betekent de baan een terugkeer in de publieke ruimte, waaruit ze zich ruim een half jaar vrijwillig terugtrok na alle commotie over de arrestatie van haar echtgenoot, de socialistische politicus Dominique Strauss-Kahn, op verdenking van verkrachting in New York.
Sinclair was ooit de bekendste journaliste van de Franse zender TF1, de grootste commerciële zender van Europa. In haar eigen interviewprogramma legde ze politici het vuur aan de schenen. Later werd ze directeur informatie van de zender, tot ze na een conflict met de eigenaars vertrok. Vanuit de Verenigde Staten, waar ze met Strauss-Kahn in Washington woonde, deed ze verslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2007 voor betaalzender Canal+ en voor zondagskrant Journal du Dimanche. Sinclair heeft in Frankrijk nog steeds een sterrenstatus en kwam bij het grote publiek versterkt uit de affaire-DSK.
Sinclair kreeg uiteraard wel de vraag of haar relatie met Strauss-Kahn niet voor een belangenconflict kon zorgen; of haar relatie met de man die tot voor zijn arrestatie de grote favoriet was om namens de Parti Socialiste president van Frankrijk te worden, haar objectiviteit niet in de weg zou staan. „Dat is nu eens een vraag die ik helemaal niet had verwacht”, grapte Sinclair. „Maar er is absoluut geen belangenconflict, ook al omdat mijn man geen baan meer heeft en geen verantwoordelijke functie meer uitoefent. Ik heb de redactie vanaf dag 1 op het hart gedrukt: informatie is informatie, en die moeten we zo behandelen. Ook als die informatie gaat over DSK.”
Al voegde ze er alweer grappend aan toe te verwachten dat DSK in 2012 minder de voorpagina’s zou halen dan in 2011. „De situatie is nu anders dan toen ik me terugtrok bij TF1 omdat Dominique minister werd. Toen had ik me ook teruggetrokken als ik bijvoorbeeld zijn zus was geweest.”
Of ze hiermee een bladzijde in haar leven omslaat? „Helemaal niet, ik meng mijn privéleven nooit met mijn professionele leven. Ik ben gewoon blij dat ik weer als journalist aan de slag kan. Deze kans kwam voor mij een beetje uit de hemel gevallen.”
En zo verliep de lancering van de nieuwe Franse nieuwssite in een gemoedelijke sfeer. Een Griekse correspondente vond het zelfs nodig om de ‘moedige’ Sinclair te vragen of ze haar man namens het hele Griekse volk wilde danken voor wat hij als directeur-generaal van het IMF had gedaan om Griekenland van de financiële ondergang te redden.
Het was niet echt nodig, maar Arianna Huffington kwam Sinclair in deze nog één keer te hulp. „Bij de aankondiging dat Anne de site zou gaan leiden heb ik alleen maar positieve reacties gekregen. Ik kreeg geen vragen over belangenconflicten, of de kleinere afstand tussen pers en politiek in vergelijking tot de VS.”
Hoewel Le Huffington Post uiteraard dezelfde elementen heeft als The Huffington Post – snel en veel nieuws, veel blogs, zowel serieus nieuws als entertainmentroddels, veel verwijzingen naar het beste van het web, en de nadruk op goed gemodereerde interactie – verzekerde Sinclair dat de site een duidelijke Franse toets krijgt. Vraag is wat de site nog onderscheidend maakt, nu ook in Frankrijk al enkele nieuwswebsites actief zijn die zich op dezelfde principes beroepen, zoals Mediapart, Rue89 en Atlantico. „Ik weet dat er al erg goede sites zijn in Frankrijk, maar daar maak ik me geen zorgen over. Goede sites maken elkaar nog beter”, aldus Huffington. „Wij willen graag dingen ontdekken voor onze lezers.”
De nieuwe Franse site begint bescheiden met acht redacteuren en vijf grote rubrieken. De komende maanden komt de nadruk uiteraard te liggen op de campagne voor de presidentsverkiezingen, die op 22 april en 6 mei worden gehouden. Zo kon Sinclair voormalig minister Rachida Dati strikken om te bloggen over de campagne van Sarkozy. Dati en de president leven intussen in onmin, wat de Huffington Post al vanaf het begin het stempel van een ‘linkse’ site kan opleveren.
Daar bestaat volgens Sinclair geen gevaar voor. „We willen net de verschillen tussen links en rechts overstijgen, er moet heel veel reliëf in komen te zitten, en Dati is daar maar één element in.”
Op de valreep had Sinclair nog een niet te mis verstane boodschap voor de vaak vooringenomen Franse journalistiek. „De Franse samenleving en de journalistiek is erg in zichzelf gekeerd. Wij willen juist de ramen open gooien.”