Dolores Leeuwin blijkt geniaal. De presentator haalde bij De Nationale IQ Test een topscore van 159. Dat is niveau Einstein, Copernicus, Bill Gates. In het briljante kinderprogramma Het Klokhuis is zij dan ook de ideale juf.
BNN liet deze keer in de IQ test de mannen tegen vrouwen strijden. Ik was voor de vrouwen. In het vak bekende mannen zaten vervelende mannetjes als Ratelband, Schiffmacher en Huffnagel luidruchtig te klagen over de ‘belachelijke’ vragen. Ze spiekten ook nog. De bekende vrouwen zwegen minzaam. Heel fijn waren ook de venijnige opmerkingen waarmee de gracieus zwangere Sophie Hilbrand haar co-presentator Patrick Lodiers steeds terzijde schoof.
Ikzelf zat net onder Kaboutertje uit Oh Oh Cherso. Met haar score van IQ 132 (begaafd) sterkte zij het vermoeden dat deelnemers van realitysoaps alleen maar veinzen dat ze dom zijn. Taal, logica en de puzzeltjes waren voor mij geen probleem, maar rekenen en geheugen waren een vernederende ervaring. In zo’n rekensom over een 29-jarige vrouw die een halfbroer krijgt van een 25-jarige moeder raakte ik zo geïntrigreerd door het tweede gezin van de oudere vader, dat ik niet meer aan de cijfers toekwam.
Ook een treffen tussen jongens en dames, en tussen Oost en West, in Met Ali B. op volle toeren. Aan zangeres Margriet Eshuijs vroeg hij of ze vroeger in de prostitutie had gezeten. Omdat ze daar zo doorleefd over zong. Net als bijvoorbeeld Willeke Alberti en Lenny Kuhr voor haar, raakte Eshuijs vertederd door „zo’n jongen uit de negorij” . In dit geval de ex-crimineel RB Djan. Net als hen wilde ze over het boefje gaan moederen en hem een hart onder de riem steken met een lied.
Na de vernedering van de IQ test snel naar de BBC om de hersenen te vullen met de driedelige serie The Crusades van historicus Thomas Asbridge. Geen poespas, geen ensceneringen, gewoon straatbeelden van steden in het Midden-Oosten, verluchtigd met middeleeuwse plaatjes. De geleerde loopt enthousiast rond en presenteert alsof hij nooit anders heeft gedaan.
Oost tegen West, de christenen tegen de moslims. Maar, zo stelt Asbridge, die tegenstelling was er eerst niet. Europa had te weinig weet van de islam om deze als de grote antichrist te zien. „Volstrekte vreemden voor God” hadden het heilige land bezet. Wie dat waren, deed er niet toe. Verder toont Asbridge aan dat het wel meeviel met de devotie. Vaak was het wanhoop die de kruisvaarders dreef.
Het blijft verbijsterend, al die zinloze moeite en wreedheid. Verbijsterend vooral dat er geen aanleiding was. Asbridge: „De moslims hadden Jeruzalem 400 jaar eerder veroverd, nauwelijks een verse misdaad te noemen.”
Wilfred Takken vervangt Hans Beerekamp, die met vakantie is.