N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

IJsschotsen in de Baffin Baai in Noord-Canada in juli 2008. Foto Jonathan Hayward, AP

26 november 2011

De omvang van de drijvende velden zee-ijs rond noord- en zuidpool wordt pas sinds dertig jaar door speciale satellieten gevolgd. Vóór 1980 moeten indirectere waarnemingen gebruikt worden, zoals opgaven van walvisvaarders en robbenjagers. Rond de noordpool blijkt de zee-ijsbedekking, met wat schommelingen, al decennia af te nemen. De Noordwestelijke doorvaart van Amundsen en de Noordoostelijke van Nordenskiöld liggen al geregeld open. Vooral de hoeveelheid meerjarig, dik ijs loopt sterk terug. Het eenjarig ijs is dun en kwetsbaar voor opwarming. Modellen voorspellen dat de Noordelijke IJszee binnen enige decennia zomers ijsvrij is. Het kan opeens heel snel gaan omdat het zeewater dat de plaats van het ijs inneemt makkelijk zonnewarmte absorbeert. Het sneeuwbedekte ijs weerkaatst die juist.

Het zee-ijs rond de zuidpool ligt, door de omvang van het Antarctisch continent, nogal ver van de pool en is daarom relatief gering van omvang. Het breidt zich uit, maar de toename is statistisch van weinig betekenis.

IJsschotsen in de Baffin Baai in Noord-Canada in juli 2008. Foto Jonathan Hayward, AP

Meest gelezen

Lees ook deze artikelen