Verkiezingen Tunesië bieden hoop op herstel

De Tunesiërs staan op het punt het grootste deel van de stemmen bij de eerste democratische verkiezingen van het land te geven aan de islamistische Ennahda-partij, maar de groepering zal naar verwachting geen regelrechte meerderheid behalen. Een verbrokkelde coalitie mag dan gewoonlijk geen reden zijn om te juichen, het verwachte resultaat, na een vreedzame stembusgang, zal het optimisme over de vooruitzichten voor deze economie van de Arabische Lente bevorderen.

Tenzij er een gewelddadige reactie volgt op de overwinning van Ennahda mag Tunesië nu hopen op een krachtig herstel. Het toerisme en de directe buitenlandse investeringen zijn met ongeveer 40 procent gedaald na het afzetten van voormalig president Ben Ali. De economie van 32,3 miljard euro zal dit kalenderjaar met wel 2 procent krimpen, aldus voorspellingen van het Institute of International Finance (IIF).

De soepele verkiezingen zouden ertoe moeten bijdragen de toegezegde hulp uit het buitenland te ontsluiten, die nodig is om de Tunesische economie een impuls te geven. Ook de bevrijding van Libië zal een winstpunt blijken – het olierijke land heeft voor ongeveer een vijfde bijgedragen aan de inkomsten van de Tunesische toeristensector en heeft er altijd voor gezorgd dat Tunesische werknemers grote hoeveelheden geld naar huis konden sturen. Alles bij elkaar denkt het IIF dat Tunesië volgend jaar met minstens 4 procent moet kunnen groeien. Dat komt overeen met het percentage van vóór de onrust – maar ditmaal zouden de voordelen over meer mensen moeten worden verdeeld.

Als de zaken zich vreedzaam blijven ontwikkelen, zou de grootste dreiging voor de Tunesische economie wel eens uit de eurozone kunnen komen. De eurozone neemt ruim 65 procent van de Tunesische exporten af, terwijl nog eens 20 procent naar de rest van Europa gaat, aldus zakenbank Nomura. En de export neemt zo’n 52 procent van het bruto binnenlands product (bbp) van het land voor zijn rekening. Het continent levert ook bijna 50 procent van de toeristen die naar Tunesië komen.

Op de langere termijn heeft Tunesië een groei van ongeveer 6 procent per jaar nodig om genoeg banen te scheppen om de nieuwkomers op de arbeidsmarkt te kunnen opvangen. Dat is nog vóórdat het land zelfs maar kan beginnen met het aanpakken van zijn enorme werkloosheidsprobleem. Het bevorderen van de groei in de particuliere sector en het bestrijden van de corruptie zullen van cruciaal belang zijn – dit zijn doelstellingen die de vele politieke partijen van Tunesië lijken te delen.

Islamisten in Egypte en Libië zullen waarschijnlijk een groter deel van de stemmen in de wacht slepen, en mogelijke religieuze of stammentwisten baren daar meer zorgen. Maar de verkiezingen in Tunesië, en het verwachte economische herstel, kunnen wel een indrukwekkend voorbeeld zijn.

Una Galani

Vertaling Menno Grootveld