Voormalig premier van Oekraïne Julia Timosjenko is door de rechtbank in Kiev veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf voor machtsmisbruik. De rechtbank oordeelde dat Timosjenko haar bevoegdheden heeft misbruikt bij het sluiten van een gasdeal met Rusland.
Eerder vanochtend was al duidelijk dat Timosjenko schuldig was bevonden, maar de rechtbank bepaalde de strafmaat aan het einde van de ochtend pas. Timosjenko mag ook drie jaar lang geen publieke functies bekleden en een boete van bijna 200 miljoen dollar betalen. Ze is veroordeeld voor haar rol in een deal van de Oekraïense staatsenergiemaatschappij Naftogaz met Rusland in 2009.
De openbaar aanklagers hadden ook een celstraf van zeven jaar tegen haar geëist. De openbaar aanklagers hebben Timosjenko beschuldigd voor het illegaal doordrukken van de gasdeal. Volgens onderzoekers was Oekraïne in 2009 gedwongen om gas te kopen van Rusland tegen prijzen die ruïneus waren voor zijn economie.
De ex-premier heeft alle aanklachten altijd ontkend. Ze zei vanmiddag in een reactie het vonnis te betreuren. “Het is weer 1937″, aldus Timosjenko in een verwijzing naar de periode van voor de Tweede Wereldoorlog. Voor de rechter zei ze deze zomer dat de aanklacht “een farce” is en de rechter “een marionet” van zittend president Janoekovitsj, haar grote politieke rivaal van wie ze vorig jaar nipt de presidentsverkiezingen verloor. Timosjenko omschreef het proces eind september als “een politieke lynchpartij”.
Het proces tegen Timosjenko heeft inderdaad veel weg van een politiek proces, schrijft onze correspondent Michel Krielaars vanmiddag in NRC Handelsblad:
“De gasprinses is veroordeeld. En daarmee lijkt de Oekraïense president Viktor Janoekovitsj zijn belangrijkste tegenstander voor de parlementsverkiezingen van 2012 en de presidentsverkiezingen van 2015 voorlopig te hebben uitgeschakeld. Dat is volgens vrijwel alle waarnemers de belangrijkste inzet geweest van de strafzaak tegen Joelia Timosjenko, de nog altijd charismatische ex-premier, oppositieleider en voormalig aanvoerster van de Oranje Revolutie van 2004.”
Het voeren van een politiek proces is in Oekraïne makkelijk, aldus Krielaars:
“De rechtbanken zijn er, net als in Rusland, instrumenten van de regering zijn. In het huidige proces valt bijvoorbeeld op dat de jonge rechter net og maar twee jaar in functie is. Zijn aanstelling moet over drie jaar opnieuw worden bekrachtigd door het parlement, dat gedomineerd wordt door partijen die president Janoekovitsj steunen. Door die afhankelijkheid is het zeer onwaarschijnlijk dat de rechter zijn oordeel zelfstandig heeft geveld.”