Echte mannen huilen nietNed. 2, 14.00-14.30 uur.
Fred Laurentius (52) was vroeger een bikkel. Nu is hij een watje. „Ik heb moeite mijn ogen droog te houden”, vertelt de medewerker van het milieupark in Rotterdam. Bij het minste of geringste voorval zit Laurentius, forse Feyenoord-supporter, te snikken.
Hij vertelt het in de door de Anneloor van Heemstra gemaakte documentaire Echte mannen huilen niet van de Boeddhistische Omroep Stichting. De film volgt drie vuilnismannen met fysieke en psychische problemen. Hun werkgever biedt hun de mogelijkheid om via zogeheten mindfulness-training hun chronische stressklachten te bestrijden. De documentaire toont de mannen terwijl ze in de therapieruimte ademend „op reis gaan door alle gebieden van het lichaam”.
Het is geen vanzelfsprekende behandeling voor de mannen. „Fred is aan het dementeren”, giechelt zijn echtgenote als ze het over mediteren heeft. Ook de twintig jaar geleden uit Irak gevluchte Azad Arif (52) moet scepsis overwinnen. „In mijn cultuur denken ze dat meditatie is voor gekke mensen”. Zijn familie vindt het dan ook raar dat Azad nu op een matje ligt te zuchten. „Een echte man is macho”, is hem altijd voorgehouden.
Na acht weken training tonen de cursisten zich voorzichtig optimistisch over de resultaten. Ze zijn rustiger. Azad stuurt zichzelf op de slotdag van de cursus een opbeurend kaartje: „Ik hop voor je dat na tijdje goed komt voor je.”
De documentaire heeft sterk het karakter van een promotiefilmpje en is weinig diepgravend. Er wordt een woord van dank gericht aanIneke van Heemstra. Als dat maar geen familie is van de maakster.
Marcel Haenen