Strauss-Kahn en het kamermeisje dat de eurokoers deed dalen

De carrière van IMF-topman Dominique Strauss-Kahn, vooral zijn politieke, is voorbij. Zelfs als hij vrijgesproken wordt van seksueel misbruik, is een terugkeer uitgesloten. Los van deze persoonlijke tragedie, verliest de wereld een kundig economisch crisismanager op een onmogelijk moment.

Tot deze conclusie, juridisch allicht een voorbarige, komen toonaangevende bladen als The Guardian, The New York Times en The Washington Post. Het is volgens deze media uitgesloten dat de 62-jarige directeur-generaal van het Internationaal Monetair Fonds nog kans maakt op de presidentskandidatuur namens de Franse socialisten. Daarvoor is de aanklacht dit weekend in New York – seksueel misbruik, poging tot verkrachting en vrijheidsberoving van een 32-jarige hotelmedewerkster – te ernstig.

The Economist is die mening eveneens toegedaan. Een rechtszaak zal volgens het tijdschrift nog meer de aandacht vestigen op Strauss-Kahns omstreden privéleven. Een bestaan dat de roddel- en achterklaprubrieken allang is ontstegen, want in 2008 liet het IMF nog een onderzoek uitvoeren naar een seksuele relatie tussen de topman en een ondergeschikte. Destijds kwam het hem op niet meer dan een berisping (“ernstige inschattingsfout”) te staan. Maar nu zijn de kaarten anders geschud, schrijft The Economist. “Fransen halen gewoonlijk hun schouders op over het privéleven van hun politici. Maar seksueel geweld is een andere zaak.”

Marine Le Pen, voorzitster van Front National, sprak gisteren de hoop uit dat andere slachtoffers van Strauss-Kahn het stilzwijgen doorbreken. Vandaag werd ze op haar wenken bediend. De Franse schrijfster en journaliste Tristane Banon onthulde al in 2008 dat ze is aangerand door de IMF-topman, maar overweegt nu aangifte te doen.

Dit kost de gemeenschap geld
In alles overstijgt dit een ordinair schandaal. Weliswaar haastte het IMF te zeggen dat de organisatie nog volledig “operationeel” is, maar de plaatsvervanger van Strauss-Kahn - John Lipsky - heeft drie dagen geleden zijn vertrek aangekondigd. Juist nu er daadkrachtig opgetreden moet worden in de Griekse schuldencrisis, ontbreekt het aan een zwaargewicht bij het IMF. De aangifte van een kamermeisje deed de koers van de euro vanmorgen dalen.

Theodore Pelagidis, hoogleraar economische analyse aan de Universiteit van Piraeus, roemt in The Guardian Strauss-Kahns verdiensten voor de internationale financiën. “Onder zijn leiding bleek het IMF flexibeler met Griekenland dan andere kredietverschaffers, zoals de EU en de Europese Centrale Bank. De aard van de crisis begreep hij beter. Nu één van de belangrijkste onderhandelaars niet meer meedoet, weten mensen niet meer waar ze aan toe zijn.” Dat laat de krant bevestigen door Louka Katseli, de Griekse minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. “Hoe meer onzekerheid bij de grote instituten, hoe hoger de kosten voor Griekenland.”

Als Griekenland failliet gaat, zo waarschuwde staatssecretaris Ben Knapen (Europese Zaken) nog voordat Strauss-Kahn in opspraak kwam, dan zal dat ook direct gevolgen hebben voor Nederland. Dan moet de overheid bijvoorbeeld banken en pensioenfondsen helpen. ”Als het op een verkeerde manier afloopt, gaat het ons geld kosten.”

Franse media smullen hiervan
The New Yorker constateert dat de Franse televisie een genadeloze hetze tegen Strauss-Kahn heeft ingezet. De feitjes uit de aanklacht - “volledig naakt”, “een kamer van drieduizend dollar”, “fellatio”, “ontsnappen” en “vluchten” - werden continu herhaald. Strauss-Kahn werd in het vliegtuig op JFK Airport gearresteerd op aanwijzingen van een baliemedewerker van het hotel. De IMF-directeur had namelijk gevraagd of zijn telefoon nog in de hotelkamer lag, waarop de baliemedewerker vroeg waar hij het toestel kon laten bezorgen. In plaats van zijn telefoon, kreeg Kahn de boeien. Het tijdschrift gaat er niet vanuit dat Kahn (kortweg DSK genaamd) er ingeluisd is door het campagneteam van Sarkozy. “DSK’s gedrag was zo destructief dat een complot niet nodig was.”

Strauss-Kahn eigenlijk onvervangbaar
De arrestatie van Strauss-Kahn zal waarschijnlijk effect hebben op de relatie tussen de VS en Europa, denkt The Washington Post. Het was immers Strauss-Kahn die de leiding nam in het redden van de Egyptische en Pakistaanse economie onder turbulente politieke omstandigheden. En toen de economische crisis in 2008 losbarstte, was het Strauss-Kahn die financiële toezeggingen bij de lidstaten regelde. Inspanningen die wereldwijd geprezen werden. Maar ook inspanningen waartoe Strauss-Kahn nu niet meer in staat is. Vanuit de gevangenis is het immers lastig om gezag uit te dragen.

Ook The New York Times voert allemaal lovende commentaren over Strauss-Kahns kunde op. Hij zou een micromanager zijn, die er persoonlijk voor zorgde dat Ierland, Griekenland en Portugal niet failliet gingen. Met hetzelfde gemak zou hij de aandacht van zijn privéleven hebben afgeleid. Tot het afgelopen weekend echt mis ging. De verslaggevers benadrukken dat Strauss-Kahns macht en gezag gestoeld was op langdurige en persoonlijke relaties met grote leiders. Precies wat het IMF nodig heeft in een mijnenveld van ego’s, aldus de krant. De vraag is of de organisatie snel iemand kan vinden die kan wat Kahn kon.