De Britse regering was al voor de invasie in Irak van 2003 bezig met plannen om Iraakse olie voor Britse oliemaatschappijen veilig te stellen. Dat blijkt volgens The Independent uit documenten verkregen door de Britse actievoerder Greg Muttitt.
Groot-Brittannië was vijf maanden voordat het zich aansloot bij de Verenigde Staten voor de invasie van Irak, al in gesprek met enkele van de grootste oliebedrijven over het uitbaten van de reserves van Irak. Regeringsfunctionarissen zijn in oktober en november 2002 zeker vijf keer met vertegenwoordigers van BP en Shell rond de tafel gaan zitten.
“Shell en BP konden het zich niet veroorloven geen belang te verwerven in Irak. Wij waren vastbesloten een aanzienlijk deel van de actie te krijgen voor bedrijven uit Groot-Brittannië in post-Saddam Irak.” - een citaat van Edward Chaplin, de toenmalig Midden-Oostencoördinator van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken
Een maand later werd BP door Buitenlandse Zaken uitgenodigd om opnieuw de kansen in Irak ‘na regime-change’ te bespreken, schrijft de krant. Volgens BP was Irak het ‘belangrijkste wat we in lange tijd hebben gehad’. Toenmalig minister van Economie Elizabeth Symons verzekerde BP dat de regering vond dat Britse energiemaatschappijen een deel van de Irakese olie- en gasreserves moesten krijgen, gezien de toezeggingen van Blair aan de Amerikaanse regering. Zij vreesden dat zij buitengesloten zou worden, omdat Washington al onderhandelde met Franse, Russische en Amerikaanse overheidsfunctionarissen en oliebedrijven. Symons beloofde bij de Amerikaanse regering te lobbyen voor BP.
De documenten werpen een nieuw licht op de invasie in Irak en de rol van Groot-Brittannië hierin. Deze beslissing van Tony Blair wordt gezien als zijn meest controversiële, in de tien jaar dat hij premier is geweest. Hij heeft geruchten over oliedeals altijd ‘absurd’ genoemd.
Bekijk hier de infographic van The Independent over de verdeling van de Iraakse oliereserves.
