Het hekje bij de lantaarnpaal

Het meest romantische plekje van Nederland is voor mij het hekje van Fuutlaan 27, hoek Uiverlaan in het ‘villapark’ van Eindhoven.

Daar speelde zich, in de vijftiger jaren, mijn tienertijd af. Met jonge knullen die, soms aarzelend en verlegen, en soms met bravoure, mij het hof kwamen maken met sterke verhalen. Of mij op de stoep, onder de lantaarnpaal, hielpen met mijn huiswerk.

Sommigen bezorgden me ‘vlinders in de buik’ en anderen werden ‘met een kluitje het riet in gestuurd’.

Daar was ook mijn ‘echte’ vriendje, met wie ik urenlang bij het hekje stond als hij op z’n racefietsje langskwam. We bespraken álles: de klasgenoten, onze ‘liefdes’, het huiswerk en de leraren op school.

Mijn moeder, in de keuken, keek uit de verte toe en zei, als ik dan eindelijk binnenkwam: „Waar praten jullie in hemelsnaam altijd over?”

Na het eindexamen ging het leven verder: Ik ging naar Amsterdam en mijn vriend naar Amerika. Ik trouwde jong en hij bleef in de States.

Nu, ruim 50 jaar later, zijn we al 19 jaar ‘verloofd’. Wij verdelen de tijd tussen Amerika en Nederland, en onze tijd samen, mét vroeger en nu. Ons huis in Amerika heet dan ook Little Gate.