Denker denkt voortaan binnen

De Denker van Rodin is weer terug. De Denker is dat beeld hiernaast. Het is niet groter dan een herdershond, maar erg beroemd. Het stond altijd in de tuin van een museum in Laren. In 2007 werd het door dieven meegenomen en in stukken gehakt. Toen de politie het terugvond ontbrak een heel been.

Nu is het beeld weer helemaal gerepareerd, nu denkt hij weer met twee benen. Maar niet meer in de tuin, hij blijft binnen. Vanwege de dieven.

Het gaat er niet om of het een mooi beeld is of niet, het lijkt eigenlijk vooral op iemand die al een uur voor niks op de WC zit, en of ze hem niet beter hadden kunnen namaken in plaats van opknappen, het gaat erom dat ze hem in mootjes hakten.

Waarom? Om het koper. Het beeld is zoals zoveel beelden die buiten moeten staan van brons. Brons is een mengsel van koper en tin dat hard en sterk is en toch makkelijk smelt. Dat wisten ze al in de bronstijd, vierduizend jaar geleden. Toen maakten ze er bijlen, zwaarden en speerpunten van. En armbanden.

Koper is de laatste jaren erg duur geworden. In China en India wordt er zoveel van gebruikt dat de smelterijen dat niet bijhouden. Dan krijg je dat. Ze gebruiken het voor waterleidingen en elektriciteitskabels en in elektrische apparaten. Dat is omdat koper de elektrische stroom zo goed geleidt.

Koper was altijd al duur. Daarom had je mensen die oude elektriciteitskabels en waterleidingen inzamelden en weer aan de smelterijen terug verkochten. De kabels werden eerst schoongebrand, wat een ontzettend vies karweitje was. En je krijgt maar een paar euro voor een kilo koper, dus rijk werd je er niet van.

Makkelijker is het om het koper gewoon te stelen en dat gebeurt nu volop. En veel is van koper: beelden, zonnewijzers, kerkklokken, scheepsschroeven, trompetten, bliksemafleiders. Ook in eurocenten en eurostuivers zit veel koper. Maar of het slim is om die aan een smelterij te verkopen is de vraag. Karel Knip