Verfrissende mediakritiek vormt de kern van 'The Daily Show NL'

Eerlijk gezegd had ik er vooraf niet heel veel vertrouwen in. De schaduw van de flop in 2007 van De nieuwste show (BNN) hing over een nieuwe poging om een dagelijks actueel satirisch programma te maken, weer met een bescheiden budget voor de benodigde tekstschrijvers. Bovendien zette The Daily Show (Nederlandse editie) hoog in als franchise van een alom bewonderd origineel, en dan ook nog eens op een kleine zender als Comedy Central.

Na drie dagen ben ik overtuigd dat het wel mogelijk is om er iets van te maken. Presentator en initiatiefnemer Jan Jaap van der Wal ging in de eerste uitzending als een schooljongen op audiëntie bij Jon Stewart, de koning van het gezonde verstand in de Verenigde Staten. In het decor van de echte Daily Show voerden ze een absurde dialoog over magere melk van anorectische koeien, over Geert Wilders en de zinnigheid van het plan om Stewarts programma officieel te klonen: „In Amerika zouden we zo’n idee gewoon stelen.”

Wat Van der Wal overnam zijn de enorme desk, het kostuum met das, de koffiebekers en Stewarts grondhouding, die je zou kunnen omschrijven als superieure onnozelheid. Die past ook in de Nederlandse cabarettraditite sinds Wim Kan: laat de absurde actualiteit voor zichzelf spreken en doe net alsof je er niets van snapt.

Verstandig is ook de beslissing om niet het nieuws van de dag als uitgangspunt te nemen, maar met enige afstand te kijken naar nieuwshypes van de afgelopen weken. Het programma staat in dat opzicht dichter bij Van der Wals eerdere bijdragen aan Dit was het nieuws (TROS) en de mediakritiek van zijn kompaanRaoul Heertje in Heerlijk eerlijk Heertje (VPRO).

In aflevering twee maakte The Daily Show een vernietigende reconstructie van de scoop van Uitgesproken EO over de vastgeketende Brandon, en spaarde de gretigheid van politici en kranten om erin mee te gaan niet.

Van der Wal liet Andries Knevel bidden tot de god van de incidentenpolitiek om de heilige graal: een spoeddebat in de Tweede Kamer. Het nettoresultaat van alle heisa was een voornemen tot vervroegde overplaatsing en de onthulling dat het aantal zo behandelde patiënten in twintig jaar was afgenomen van 2.000 naar veertig.

Gisteren moesten de drogredenen in het debat over een soap met Down-patiënten het ontgelden, met name de ondertiteling in Pauw & Witteman van twee ‘deskundigen’ als respectievelijk zuster en moeder van iemand met het downsyndroom.

De deskundige van The Daily Show („kent niemand met Down”) toonde aan dat Down op televisie al een tijdje in de mode is, veelal met dezelfde BD’ers (bekende Downers).

Allemaal heel verfrissend en nuttig, en soms ook bijzonder geestig gepresenteerd. Er is intelligentie en denkwerk geïnvesteerd in dit programma dat je eerder bij de publieke omroep zou verwachten.

Daar wordt nu al drie avonden in de roze twitterbalk van PowNews door kijkers gemeld dat The Daily Show volstrekt mislukt is.