Oude truc bewind: zet straattuig in

De Egyptische staatstelevisie noemde de mensen die gisteren en vannacht het anti-Mubarakkamp in Kairo en andere steden aanvielen, pro-Mubarak-betogers. Het regime beloofde onderzoek in te stellen wie er achter de aanvallers zat. Maar het was gisteren meteen duidelijk dat de regering haar gebruikelijke tactiek hanteerde om te proberen een eind te maken aan protest dat haar niet bevalt. Mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden talloze gevallen gedocumenteerd van dit soort intimidatie.

Sommige aanvallers kwamen te paard en op kamelen, honderden werden in Kairo volgens een BBC-correspondent met genummerde bussen aangevoerd uit volkswijken. Het ministerie van Gezondheid telde precies 836 gewonden en vijf doden na de veldslag, waarbij de aanvallers met knuppels, messen en brandbommen te keer gingen en de anti-regimebetogers zich met stenen verdedigden.

Het leger kwam pas vanochtend in actie om de betogers tegen de president en hun aanvallers te scheiden. Dit is wat er gebeurt als jullie niet luisteren naar onze opdracht naar huis te gaan, was de impliciete boodschap van de militairen. Het leger beval de anti-Mubarak-betogers gistermiddag hun protest te beëindigen, twee uur voor de aanvallers kwamen.

Zo braken door het ministerie van Binnenlandse Zaken geregelde aanvallers in augustus vorig jaar ook een vreedzaam protest van jeugdactivisten tegen het gebruik van foltering, aldus het Al-Nadeem Centrum voor de Rehabilitatie van Slachtoffers van Geweld. Dertig activisten werden opgepakt en 12 uur later blootvoets en zonder geld of telefoon op verschillende plekken achtergelaten.

De internationale mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch documenteerde de inzet van zowel gewone politie als politie in burger en ingehuurd straattuig, ‘baltaguis’, bij de parlementsverkiezingen in 2005 en 2010. In een incident op 25 mei 2005 „sloegen veiligheidsagenten in burger betogers, en oproerpolitie liet toe – en moedigde soms aan – dat straattuig vrouwelijke betogers en journalisten sloegen en aanrandden”, aldus HRW.

Een coalitie van Egyptische verkiezingswaarnemers meldde hoe „straattuig, in het volle zicht van de politie” pro-oppositiekiezers verhinderden stembureaus binnen te gaan. Onder die omstandigheden was het een wonder dat de Moslimbroederschap, de grootste oppositiebeweging, 20 procent van de parlementszetels won.

In de verkiezingen van afgelopen najaar was intimidatie weer vast onderdeel van de verkiezingscampagne van het regime. Verslaggevers van onafhankelijke Egyptische kranten werden door baltaguis en aanhangers van de NDP in elkaar geramd, zo meldde de internationale persorganisatie Reporters zonder Grenzen. Een parlementslid van de Moslimbroederschap dat de regering ervan had beschuldigd de verkiezingen al vooraf te manipuleren werd uren later aangevallen door een met messen gewapende menigte. Volgens een woordvoerder van de Broederschap keek de politie toe. Politie en baltaguis verstoorden campagnebijeenkomsten en er zijn filmbeelden van intimidatie door veiligheidsagenten en betaalde straatvechters tijdens de verkiezingen zelf. De oppositie keerde niet terug in het parlement.