Ongebreidelde droom

Legende van Peter-Jan Wagemans door De Nederlandse Opera en Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Reinbert de Leeuw. Regie: Marcel Sijm, decor: Marc Warning, kostuums: Uri Rapaport. Gehoord: 2/2 Muziektheater, Amsterdam. Aldaar t/m 27/2, Inl. www.dno.nl ****

Absurdistischer dan de avonturen van Meneer Prikkebeen, een stripfiguur uit de negentiende eeuw, kun je het haast niet verzinnen. De vlindervanger vlucht voor zijn dominante en incestueuze zus, wordt opgeslokt door een walvis, ontmoet daar een priester in geloofscrisis én de vrouw van zijn dromen. Hij belandt met hen in een duistere dictatuur, waar nog het één en ander misgaat alvorens alles tóch nog goed lijkt af te lopen.

Onmogelijk daar een opera van te maken? Componist Peter-Jan Wagemans deed het, al in 2007. Nadat Legende, zoals de opera heet, destijds een succesvolle concertante première beleefde in de ZaterdagMatinee, besloot De Nederlandse Opera een geënsceneerde productie te maken. Daarmee is de opera nu pas in volle glorie te aanschouwen.

Tijdens Legende komt er heel wat op de toeschouwer af. Dat was in 2007 al zo, met de duizelingwekkende hoeveelheid muzikale stijlen, de soms erg lang volgehouden intensiteit en de steeds maar absurdere plotwendingen. En haast alles lijkt ook nog eens naar iets anders te verwijzen: de Bijbel, dictaturen, en vooral heel veel andere muziek; van Stravinsky tot Vader Jacob tot musical.

Nu komt daar nog een dosis visuele overweldiging bovenop. Van de hemelse confetti aan het begin tot de ronddraaiende blingbling-objecten aan het slot: je blijft je vergapen. Of verwonderen, als er ineens zonder aanleiding een stel Deense doggen over het podium banjert. Hoogtepunt is een enorme opblaasbare, doorzichtige walvisnier die de volledige hoogte en breedte van het podium vult.

De uitstekend gespeelde en gezongen voorstelling lijkt daarmee vooral een ode aan de ongebreidelde fantasie, waarbij je je als toeschouwer wel héél vaak afvraagt waar het nou naartoe moet. Net op tijd sluit de cirkel zich echter. Dan blijkt het allemaal misschien ook maar een droom, die ons dan tenminste nog leert hoe het voelt om te worden opgejaagd als een vlinder.