Uit Egypte moeten nu aardappelen, aardbeien en boontjes komen, konden we onlangs lezen. Maar of ze komen, is de vraag nu het daar een chaos is.
Sinaasappelen komen er ook vandaan, al vanaf december worden Egyptische sinaasappelen aangeboden. Je denkt altijd aan Israël, wegens de jaffa’s, maar zo ligt het niet helemaal.
Het is altijd hetzelfde als er zoiets groots gebeurt als nu in Egypte: even is iedereen hartstochtelijk geïnteresseerd, maar na een poosje is dat weer over en is Egypte (of Tunesië of Oekraïne of welk land dan ook) weer gewoon een van de vele landen waar het niet helemaal zo geregeld is als we graag zouden zien. Je kunt je natuurlijk ook niet steeds hartstochtelijk voor álles interesseren, maar het werkt nu soms toch wat bevreemdend om allerlei verslaggevers op de radio te horen zeggen dat het wel wat hypocriet is van de westerse landen om nu ineens, na jaren stilte, te vinden dat Mubarak weg moet. Net of die verslaggevers dat al jaren wél zeiden.
Wat is trouwens een typisch Egyptisch gerecht vraag je je ineens af? Alle andere landen daar in de buurt, behalve Libië, lijken meer aan hun culinaire reputatie te hebben gewerkt dan Egypte. En dat nog wel terwijl Claudia Roden, de grote propagandiste van de Arabische keuken, uit Egypte komt. Ik zat nog wat te bladeren in haar laatste boek, Arabesque, maar dat gaat over de Turkse, Marokkaanse en Libanese keuken. Dat zijn de grote keukens uit die regio.
Jammer voor Egypte.
Van de weeromstuit een Italiaans gerecht met sinaasappel gemaakt, uit een van de Rivercafé-kookboeken. Een sinaasappelrisotto. Smakelijk. Om in de sfeer te blijven, maakte ik vooraf een lofsalade met een dressing van sinaasappelsap, olijfolie en oranjebloesemhoning. Beetje blauwe kaas over de lof gekruimeld, een paar gehakte walnoten eroverheen gestrooid – prima sla.
Zet de porcini tien minuten in de week in warm water. Boen de schil van de sinaasappels goed af voor het geval er een waslaagje op zit (maar wees niet al te bevreesd, niemand eet elke dag een complete sinaasappelschil) en rasp de schil. Pers de sinaasappels uit en giet het sap bij de rasp. Hak de salie fijn en doe dat ook bij het sap.
Hak de knoflook fijn.
Haal de paddestoelen uit hun weekwater en dep ze droog. Giet het weekwater door een koffiefilter in een pannetje en verwarm het zachtjes.
Smelt de helft van de boter in een sauspan en bak daar de knoflook een minuutje in. Doe de porcini erbij en laat even zachtjes bakken. Bestrooi met peper en zout.
Doe de rijst in de pan en roer goed door. Schep dan een lepel van het paddestoelenweekwater bij de rijst en roer tot alle vocht is verdampt. Ga zo door, lepel voor lepel, tot de rijst gaar is. Dat duurt ongeveer 20 minuten.
Schenk het sinaasappelsap bij de rijst. Roer door, laat even koken en zet dan het vuur uit. Roer de andere helft van de boter door de rijst en zet hem even weg met het deksel op de pan.
Rasp de Parmezaanse kaas en roer de helft ook door de rijst. Proef op peper en zout. Geef de rest van de kaas er op tafel bij.
Sinaasappelrisotto met paddestoelen
Voor 4 personen
250 g risottorijst
50 g gedroogde funghi porcini
2 sinaasappelen
4 el salieblaadjes
2 knoflooktenen
60 g Parmezaanse kaas
200 g boter