Is er alleen een ton aan advocatenkosten zoek? Of is er nog veel meer mis? De ‘zaak Westenberg’ begint voor de rechterlijke macht onbeheersbare proporties aan te nemen. Met dank aan onder meer de NOS-redactie die het ene onthullende interne stuk na het andere weet te publiceren.
De rode draad daarin is de behoefte van de rechterlijke macht om voluit achter een personeelslid te gaan staan die een advocaat en een journalist wilde dwingen om schadelijke kritiek over hem in te trekken. Maar jammer genoeg voor de magistratuur vond de rechter (na hoger beroep) die beweringen helemaal niet zo ongeloofwaardig. Met als gevolg dat de betreffende rechter nu eerloos ten onder is gegaan, overigens met een royale pensioenregeling.
Het ziet er naar uit dat hij nu pas ècht rechtsbijstand kan gebruiken. De rijksrecherche doet een onderzoek naar meineed van de rechter, op aangifte van projectontwikkelaar Chipshol. Die hangt de simpele redenering aan dat als de kritiek niet rechtgezet hoefde te worden, deze wel juist zal zijn. En dan is er pas echt een probleem, want dan zou rechter Westenberg inderdaad in één van de vele Chipsholprocessen hebben ingegrepen door één van de advocaten te ‘intimideren’. En dan gaat de zaak-Westenberg niet alleen meer over een lichtgeraakte rechter die zo dom is om kritiek weg te willen procederen en ook nog z’n gerechtsbestuur zo gek krijgt om mee te doen. Maar om een rechter die tenminste een beroepsfout maakte en dus een justitiële dwaling kan hebben veroorzaakt.
Voorlopig ziet het er nog uit als een ‘gewoon’ staaltje mismanagement binnen een ambtelijke organisatie. Waarin zowel de (vorige) president van de rechtbank Den Haag, Hans Hofhuis, als de (vorige) voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak, Bert van Delden, taxatie fouten maakten. Zij vonden mèt hun rechter dat advocaten en journalisten niet ‘zomaar’ mogen beweren dat een rechter een advocaat telefonisch beïnvloedt, buiten de rechtszaal om.
Daarbij vergaten ze dat overdrijven het handelsmerk is van de betreffende journalist, Micha Kat. En ze gebruikten een regeling die bedoeld is om rechters te beschermen tegen procedures van derden voor het tegenovergestelde. Rechter Westenberg kreeg geld mee om er een buitenstaander mee aan te vallen. Met als argument dat hun kritiek zo ernstig was dat het aanzien van de rechtbank Den Haag er mee was gemoeid: de onpartijdigheid en onafhankelijkheid van een rechter werd bekritiseerd.
Maar wie een zak geld geeft om die vraag onderzocht te krijgen, moet ook rekening houden met een onwelgevallig antwoord. Dat kwam dan ook na enige tijd, in hoger beroep. Lees hier het arrest waarin staat dat rechters niet verheven zijn boven kritiek ( .. ) en de kritiek die werd geuit helemaal niet zo ver ging als Westenberg vond. Kort gezegd: trek het je niet aan, aan je onpartijdigheid wordt helemaal niet zo expliciet getwijfeld.
Maar pijnlijker is dat het hof wèl bewezen achtte dat rechter Westenberg uitgebreid aan de telefoon had gehangen met de advocaten in de Chipshol zaak. Hetgeen Westenberg tot nu toe met passie had ontkend. Zo liep een zaak over het eergevoel van een rechter uit op een arrest over diens integriteit. Lees daarvoor de geel gemarkeerde passages in het arrest op de website www.rechterwestenberg.com die Micha Kat onderhoudt. Voor hem is deze zaak een groot succes.
De zaak Westenberg gaat nu behalve over het aanzien van de rechterlijke macht ook over de competentie van het bestuur ervan. Dankzij de NOS-redactie staan er nu een aantal emails en ambtelijke stukken online die daarvan een beeld geven. Gisteren werd er een ‘feitenrelaas’ aan toegevoegd. Daaruit blijkt dat de Raad voor de rechterlijke macht met het proces Westenberg wilde ophouden, maar de rechtbank Den Haag doorzette. Dat de Raad achteraf vond dat dit proces hen was ‘overkomen’. Dat de Haagse president zijn rechter niet in de hand had: die joeg de advocaatkosten op door herhaaldelijk zelf contact met de landsadvocaat te zoeken. Waarna er nu een politieke ruzie dreigt over de bestede centen. PvdA Kamerlid Ton Heerts wil nu dat de minister de advocatenkosten ‘terugvordert’ en de regeling ‘verduidelijkt’.
De advocaat die gelijk kreeg, Hugo Smit zei recent in het Advocatenblad dat de Raad voor de Rechtspraak hem een excuus is verschuldigd en hem moet ‘rehabiliteren’. In het Nederlands Juristen Blad schreef advocaat en hoogleraar W. Slagter, ook betrokken bij de Chipsholzaak, een vernietigend artikel. Door een ‘liegende rechter’ te steunen heeft de Raad voor de Rechtspraak ‘zelf het vertrouwen in de rechtspraak geschaad’. Op internet hebben intussen veel wantrouwende burgers er geen fiducie meer in. Corruptie is daar wel de minste beschuldiging.
Bekijk hier het journaalitem van gisteravond:
Reageren? Nuanceren en argumenteren verplicht. Volledige naamsvermelding