En wat vindt de prins?

Honderdzeventien vertegenwoordigers van de media waren er gisteren bij, toen kroonprins Willem-Alexander de jaarlijkse bloemententoonstelling in de Keukenhof opende. Het thema: ‘China - de Olympische Spelen 2008 - Beijing’.

Honderdzeventien?

Afgelopen maandag verspreidde Amnesty International een persbericht dat op de aanwezigheid van de prins wees, op de mensenrechten in China en op de situatie in Tibet. Amnesty riep kwekers op bloemen te vernomen naar Chinese verdedigers van mensenrechten. De organisatie wilde één zo’n bloem aanbieden aan de kroonprins en zijn gezelschap. „De Keukenhof gaf echter geen toestemming voor dit gebaar tijdens deze besloten opening”, aldus het bericht.

Volkskrant-verslaggever Jan Hoedeman liep naar eigen zeggen al een paar weken rond met de gedachte dat de kwestie politiek gevoelig lag: de kroonprins is lid van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Eind vorige maand deed zwemcoach Jacco Verhaeren al een oproep aan de kroonprins om van zich te laten horen. „Ik moest het bericht alleen nog handen en voeten zien te geven.” Hoedeman deed vorige week alvast ‘een rondje Kamerleden’. „Die roken het ook. Maar het was nog te vroeg, dachten ze. Het was nog wachten op een aanleiding.”

En die was er nu dus. Gistermorgen opende De Volkskrant met de kop: ‘Willem-Alexander zit in lastig parkket’. Bronnen: de Europese directeur van de International Campaign for Tibet en Kamerlid Joel Voordewind van de ChristenUnie. Die krant was op de redacties goed gelezen.

Heeft de kroonprins de Chinese ambassadeur aangesproken op Tibet, werd de prins op de Keukenhof van alle kanten toegeroepen. Hij negeerde het. Wel verscheen er op de website van het koninklijk huis een verklaring waarin de prins zegt „zich zorgen te maken over de ontwikkelingen in Tibet”, en vindt „dat er gestreefd moet worden naar een vreedzame oplossing, met respect voor de mensenrechten, waarbij rekening moet worden gehouden met de positie van alle bevolkingsgroepen.” Het is zijn eerste uitlating over het onderwerp.

Intussen interviewde een tiental Chinese journalisten, die op uitnodiging van de Keukenhof naar Lisse waren gekomen, sportbons Erica Terpstra. Zij wilden vooral weten hoe Nederland tegen de Olympische Spelen aankijkt. En zij waren verrukt dat Terpstra, die sinologie heeft gestudeerd, Chinees voor de camera sprak. Mensenrechten en Tibet kwamen niet de orde. Sterker, Xu Xin van de nationale staatsradio CRI reageerde verbaasd: „Wat is er dan aan de hand in Tibet? Onlusten? Protesten? Sinds wanneer? Vorige week?”