Bij zuigende afgrond
het fraaiste uitzicht.
De aarde rond en wild de wind
en vallen kan.
Onder me zeilende zilvermeeuwen
het trage zwaailicht van een vuurtoren
de dreun van zee op zand
en golven onkwetsbaar bloot.
Misschien moet ik iets bijzonders voelen
eenzaamheid of rust of vaag verdriet
ach belangrijk is het niet
ik word geduld.
De Vlaamse jeugdauteur Ed Franck (geboren als Eddy Vrancken, 1941) stopte in 1996 als leraar Engels en Nederlands om zich te wijden aan het schrijven van poëzie, liederen, historische romans en detectives. In 2003 won hij een Boekenleeuw met Abélard en Héloïse. Hij kreeg tweemaal de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Jeugdliteratuur.