Met veel dank aan de bloemenkinderen

cd pop

Diversen: Love Is The Song We Sing: San Francisco Nuggets 1965-1970

De Summer of Love van 1967 blijft een van de bloemrijkste hoofdstukken uit de pophistorie. The Beatles gaven het startschot met Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, maar het waren de bloemenkinderen van San Francisco die er een cultus van maakten. Hippies en avonturiers trokken naar de wijk Haight Ashbury en hielden hun Love-ins in Golden Gate Park en de Avalon Ballroom, waar groepen als Quicksilver Messenger Service en Big Brother and the Holding Company met zangeres Janis Joplin resideerden. Joplin was een toonbeeld van het magnetische dat San Francisco uitoefende en de muzikale diversiteit die dat opleverde: een blueszangeres uit Texas die met haar vrijgevochten geest een heel nieuw genre van psychedelische soul uit de grond stampte.

De 4cd-box Love Is The Song We Sing brengt de scene in kaart, beginnend bij Dino Valente’s onschuldige folk-liedje Let’s get together, dat uitgroeide tot het clublied van de hippiebeweging. De protestgeneratie roerde zich bij monde van Country Joe & the Fish en hun Fixin’ to die rag, maar het oorlogsprotest verstomde spoedig om plaats te maken voor hedonistische LSD-visioenen en liefdesliederen. De samenstellers ontkomen niet aan enkele overbekende nummers – van Moby Grape, The Grateful Dead, Santana en Jefferson Airplane. White rabbit van laatstgenoemde fungeerde als brug naar de gewone-mensenwereld omdat het dé hit van de liefdeszomer werd.

Het hier ontbrekende San Francisco van Scott McKenzie, een nog grotere hit, werd als het gratuite commentaar op de flowerpowerbeweging door buitenstaanders uit Los Angeles beschouwd. Obscuurder materiaal benadrukt de diversiteit die de regio San Francisco herbergde. Garagerock van The Chocolate Watchband en Count Five hoorde er evengoed bij als de hardrockvoorbode Blue Cheer en de funk van Sly & the Family Stone. Wat hun muziek bindt, is de ontwapenende klank van muzikanten die voor het eerst alle teugels in handen namen om hun vrijheden te verkennen. Ze hadden opvallende bandnamen als Frumilious Bander-snatch of Kak. Velen wisten jammerlijk geen publiek te vinden; des te groter is de verrassing dat er uitstekende muziek bij zit.