Schubert: Pianotrio’s(Virgin Classics 365476 2; 2 cd)
Bij Schubert is alles even mooi, al is het ene tóch nóg mooier dan het andere. Luister naar het behoedzame Andante un poco mosso uit het Pianotrio nr 1.
Elegante melancholie. Viool en cello spelen zó omzichtig om de spaarzame pianonoten heen, dat de pianist besluit even iets krachtigers en wat rinkelends te doen voor de languissante rust weerkeert. Maar misschien kan het nog mooier, dacht Schubert wellicht en hij componeerde een alternatief langzaam deel, misschien in 1828, zijn laatste levensjaar.
Pas in 1845 werd het als een losse compositie gedrukt als Notturno , een van Schuberts mooiste stukken, al is het langzame deel van van het Strijkkwintet het állermooiste.
Maar nu zwijmelen we weg bij de Notturno die we via de cd’s met zijn pianotrio’s (heel mooi gespeeld door pianist Frank Braley en de gebroeders Capuçon) ook kunnen monteren in dat Pianotrio nr. 1. Inderdaad, nóg mooier, Franz!
KASPER JANSEN