Met man en macht werd naar hem gezocht, maar acht dagen lang bleef hij spoorloos. Tot zondag. Toen keerde Toros, de Anatolische herdershond van Ramazan Gundes uit Tilburg, op eigen kracht huiswaarts. Het baasje begrijpt niet waar Toros heeft uitgehangen: „Het is een vaag verhaal.”
Toros is een reus van een hond: een zogeheten kangal, 85 centimeter hoog en 86 kilo zwaar. Dit ras werd ingezet om leeuwen op afstand van veekuddes te houden. Zo’n opmerkelijke hond zwerft toch niet acht dagen ongemerkt over straat?
„Mijn zoontje liet hem uit bij het bos. Toen Toros een konijntje zag, ging hij ervandoor. Ik vermoed dat iemand hem een aantal dagen in huis heeft genomen.”
U hebt met een helikopter gezocht, met bloedhonden het bos uitgekamd, vijfduizend flyers verspreid, een beloning van 20.000 euro uitgeloofd en uw vrouw is bij een paragnost geweest. Aan u heeft het niet gelegen.
„Toros betekent veel voor me. Alles, eigenlijk. Ik ben al vier jaar verliefd op die hond. Poeslief, echt een schitterend karakter. Ik was ten einde raad. En als je wanhopig bent, doe je rare dingen. Dat van die paragnost vond ik overigens onzin. Toros zou op een witte boerderij zijn. Tja, wat moet je daar nu mee?”
Hoe was het weerzien?
„Iedereen was blij. Toros was wel een beetje zenuwachtig, een beetje uit zijn doen. Hij had ook een kilo of zes verloren.”
En hoe voorkomen we herhaling?
„Mijn zoontje mag hem niet meer in de buurt van het bos uitlaten. Eén konijntje en dan gaat ie weer. Toros is een hond met vierwielaandrijving. Door zo’n jong gastje laat hij zich niet tegenhouden.”
Arjen Ribbens