Blackbird

Tweeënvijftig jaar na Lolita en dertig jaar na Het debuut brengt het Nationale Toneel Blackbird, over de liefde van de veertigjarige Ray en de twaalfjarig Una. De Schotse schrijver David Harrower laat de twee geliefden elkaar jaren later ontmoeten, om hun verschillende versies naast elkaar te zetten. Ze zijn allebei door de hel gegaan, de een heeft een heel nieuw leven opgebouwd, de ander kan, of wil, dat niet. Het verleden achter je laten is ongetwijfeld het verstandigste, maar daar moet je wel toe in staat zijn. En ‘vergeten’ is een belediging voor de ander.

De confrontatie vindt plaats in de kantine van Rays werk. In de precieze regie van Maaike van Langen bestaat deze uit witte wanden met langwerpige ramen en ronde hoeken, als de luiken van een reuzenautomatiek. De grond ligt bezaait met snackresten, metafoor voor de wijze waarop de man achteloos het meisje consumeerde en liet vallen, althans, in de versie van Una.

Heike Wisse speelt het meisje met gepijnigde grimassen, sterk en boos, beschadigd en nog altijd veel te kwetsbaar. Derek de Lint, na een jarenlange filmcarrière sinds vorig jaar weer op het toneel, speelt de man als een gaandeweg ontdooiende hork. Zijn gezicht, gratierijk oud geworden, bevat van nature al veel tragiek. Hij is vooral sterk in ingehouden, zacht spel, zijn emotionele uitbarstingen overtuigen minder. Over het algemeen heeft Van Langen niet alles uit haar acteurs gehaald wat erin zat. Harrowers drama is sterk maar bevat weinig verrassingen, zodat deze Blackbird (‘merel’) onder de gewoon goede toneelavonden valt.

Tournee t/m 8 april. Inl. 070-318 1444 of www.nationaletoneel.nl.