ABN Amro ter verantwoording geroepen

Chris Hohn heeft weer toegeslagen. De nonconformistische hedgefondsmanager, berucht door zijn verwoestende campagne van twee jaar geleden tegen Deutsche Börse-chef Werner Seifert, heeft zijn geschut nu in stelling gebracht tegen topman Rijkman Groenink van ABN Amro.

Groenink is zeker een aantrekkelijk doelwit. Sinds hij in mei 2000 het roer overnam bij de Nederlandse bank, zijn de prestaties van ABN Amro met zo’n 30 procent achtergebleven bij die van de Europese banksector. Dat komt vooral doordat Groenink er niet in is geslaagd enige samenhang aan te brengen in wat een losse confederatie is van betrekkelijk inefficiënte en traag groeiende banken, verspreid over de hele wereld – van het Amerikaanse Midden-Westen tot Azië.

Zijn laatste poging om hierin verbetering te brengen – door zich te richten op Italië als ‘tweede thuismarkt’ – is in de optiek van vele beleggers niet bevredigend geweest. Tot dusver heeft ABN Amro er vooral een heel hoge prijs moeten betalen voor een kleine regionale bank – Antonveneta – en de bank dreigt nu hetzelfde te doen om een veel grotere bank, Capitalia, in de wacht te kunnen slepen.

Het TCI-fonds (The Children’s Investment Fund) van Hohn heeft diverse resoluties ingediend voor de aandeelhoudersvergadering in april, die bedoeld zijn om de weg te plaveien voor een opsplitsing of verkoop van het hele concern. Vanuit financieel gezichtspunt kan het uit elkaar trekken van ABN Amro verstandig zijn. De elf afzonderlijke divisies van de bank en zijn belang in Capitalia kunnen voor een eventuele koper een waarde van zo’n 60 miljard euro vertegenwoordigen, aldus recent onderzoek van zakenbank Bear Stearns. Dat is bijna 33 euro per aandeel, ofwel zo’n 20 procent meer dan de huidige koers, zelfs na de jongste koersstijging.

Hoe makkelijk het zal zijn om deze slapende reus een ander pad te doen inslaan, staat nog te bezien. Activistische aandeelhouders hebben onlangs resoluties ingediend die opriepen tot een opsplitsing van een ander Nederlands bedrijf, het midcap-conglomeraat Stork, maar hun wensen werden door het bestuur resoluut terzijde geschoven. De Nederlandse wet biedt bedrijfsbesturen relatief veel bescherming tegen de toorn van beleggers.

Maar ABN Amro is geen Stork. Groenink heeft beleggers onlangs beloofd dat 2007 een ‘oogstjaar’ zou worden. Nu beleggers zijn strategie duidelijk in twijfel trekken, moet hij die rechtvaardigen, of van koers veranderen.

Voor meer commentaar uit Londen: www.breakingviews.com. Vertaling Menno Grootveld