De honneurs waarnemen

De reden dat M. seksuele omgang kon hebben, was dat zij die dag vrij had van school. Om organisatorische redenen geeft het Bisschoppelijk College Broekhin zijn leerlingen 30 keer per jaar een extra dag vrij. De ouders van M. weten dat niet, want de school geeft geen informatie over die extra vrije dagen. Daarom vertelt M. 'sochtends aan haar ouders dat ze naar school gaat en fietst vervolgens naar het Munsterplein waar ze rondhangt. Want het Munsterplein is cool voor jonge meisjes. Wat M. is overkomen, is geen uitzondering. Dit soort voorvallen gebeurt, niet alleen in Roermond maar overal in Nederland waar ouders ervan uitgaan dat middelbare scholen zich houden aan de regelgeving.

In artikel 16 van het Inrichtingsbesluit van de Wet op het voortgezet onderwijs is bepaald dat scholen hooguit 60 vakantiedagen per jaar mogen geven. Onder andere in artikel 11 van de Wet op de expertisecentra staat dat scholen meer dan 1.000 klokuren onderwijs per jaar moeten verzorgen. Dat betekent dat scholen gedurende 40 weken per jaar 1.000 klokuren lestijd behoren te vullen. Bovendien staat in art. 24a van de Wet op het voortgezet onderwijs dat scholen verplicht zijn in hun schoolgids informatie te geven over hoe de verplichte leertijd wordt benut.

Toch lijken scholen voor voortgezet onderwijs zich van deze regelgeving niets aan te trekken en geven ze gemiddeld slechts 800 uur onderwijs per jaar en daarbovenop 30 extra vrije dagen. Er is geen schoolgids te vinden waarin klip en klaar wordt gemeld wanneer kinderen vrij zijn en wanneer niet.

Talloze keren werd ik geconfronteerd met een breed grijnzende dochter die languit op de bank antwoordt: ,,Neehee, ik heb vandaag vrij'', om vervolgens door te zappen naar TMF, terwijl ik de laatste zorgtaken afrond. Als verantwoordelijke ouder is het al moeilijk genoeg om tijdens de twaalf reguliere vakantieweken invulling te geven aan het leven van puberale dochters. Daar zou je eigenlijk voor geleerd moeten hebben, zoals de professionals op school. Het is triest dat zij zo vaak een beroep op mij doen om hun taken over te nemen. En dan te bedenken dat scholen pretenderen dat zij de rol van ouders moeten overnemen. Het tegendeel is waar. Steeds weer kan de school haar kerntaak niet verrichten en mag ik als vader de honneurs waarnemen.

Er is een tijd geweest waarin ik een beroep deed op de lokale overheid als ik mij ergerde aan het institutionele schoolverzuim. In de Leerplichtwet is immers bepaald dat de lokale overheid toezicht moet houden op naleving van de Leerplichtwet. In iedere gemeente is daarom een leerplichtambtenaar ingesteld. De Roermondse leerplichtambtenaar zou toch moeten inzien dat er iets niet helemaal klopt als meisje G. op maandag een boete boven het hoofd hangt, omdat zij niet naar school gaat, terwijl haar zus een week lang thuiszit omdat op haar school moet worden vergaderd. Maar de leerplichtambtenaar heeft mij inmiddels duidelijk gemaakt dat zij het niet als haar taak ziet schooldirecties te bezoeken.

Op mijn verzoek meldt de inspecteur voor het voortgezet onderwijs dat hij de hoeveelheid leertijd tijdens het reguliere schoolbezoek bespreekbaar zal maken en dat hij over zijn bevindingen zal rapporteren. Helaas kan hij niet sanctioneren, zo legt hij uit, maar hij is wel blij als ik vermeende overtredingen meld. Hij suggereert dat ik een civiele procedure zou kunnen beginnen tegen de school. Als mijn kind schade ondervindt als gevolg van het vele extra vrij, kan ik proberen de school aansprakelijk te stellen. Zo van: G. kan net niet naar de havo, omdat jullie geen 1.000 uren lesgaven maar slechts 800.

Zo ver durf ik niet te gaan, want G. komt er wel. Nee, K. een kind van allochtoonse ouders uit de Roermondse Beethovenstraat, daar heb ik medelijden mee. Hij is 13. Zijn mentor wenst hem ergens in juni een prettige vakantie. De ouders van K. hebben geen geld voor een zwemabonnement en K. houdt niet van lezen. Als hij begin september weer in de schoolbanken ploft, dan heeft hij een hoop geleerd op het Munsterplein. Waarschijnlijk duurt het schooljaar te kort om hem dat weer af te leren.

Pierre Diederen is vader van vier schoolgaande kinderen en woont in Roermond.