Het nieuws van zaterdag 30 april 2005

Biologische landbouw is meer dan een belofte 1

Een fraai staaltje van manipulatie is het artikel van Rabbinge, Fresco en Van Kasteren (NRC Handelsblad, 19 april). De biologische landbouw die een paar procent van de totale landbouw bedraagt en zorgt voor tal van innovaties bij voorbaat de kop indrukken, omdat het niet de ultieme oplossing voor het milieu- en wereldvoedselvraagstuk zou zijn. Daar wordt de belofte van de conventionele landbouw tegenaangeplakt. Maar laten we de feiten nemen over wat de biologische landbouw nu bereikt en wat er nu wereldwijd in de gangbare landbouw gebeurt in plaats van uitvergroting van belofte tegenover vermeende nadelen.Een paar cijfers: naast de nadelige gevolgen van pesticiden voor wilde planten en dieren en het grondwater raken volgens de FAO jaarlijks 1 tot 5 miljoen boeren en hun gezinsleden vergiftigd door gebruik van bestrijdingsmiddelen met duizenden doden tot gevolg.Studies over biologische bedrijven in India, Tanzania, Senegal en Mexico registreerden even hoge en in sommige gevallen hogere opbrengsten dan conventionele bedrijven. Zonder kunstmest en bestrijdingsmiddelen dus. Eerdere studies wezen uit dat in de VS en Europa de voedselvoorziening ook bij algehele omschakeling naar biologische landbouw niet in gevaar zou komen.Het wereldvoedselvraagstuk hangt bovendien vooral samen met het verdelingsvraagstuk, met voedsel verbouwen daar waar de monden zijn en beperking van de ongunstige vleesproductie (wereldwijd belandt 40 procent van de graanoogst in de voederbakken van dieren). De gangbare landbouw heeft successen geboekt met hogere opbrengsten van bulkproducten als soja en granen. Maar hierdoor zijn veelal arme boeren afhankelijk gemaakt van dure kunstmest, bestrijdingsmiddelen en nu de zoveelste belofte: genetisch gemanipuleerde zaden.Het enorme verlies aan biodiversiteit en vruchtbare grond door erosie gekoppeld aan monoculturen (in 40 jaar is een derde van het mondiale areaal verloren gegaan) wordt gemakshalve niet genoemd. Waarom niet wat meer onbevooroordeelde wetenschappelijke nieuwsgierigheid naar de belofte van biologisch?

Vrouwen dragen evengoed bij tot de theologie als mannen 1

Dat de toediening van alle zeven sacramenten is voorbehouden aan gewijde mannen is onjuist (NRC Handelsblad, 23 april).Het huwelijk is een sacrament dat bruid en bruidegom toedienen aan elkaar. Voor de geldigheid is in het algemeen wel vereist dat een priester erbij optreedt als gekwalificeerd getuige, maar in bijzondere gevallen kan het zonder priester. Niet alleen op het fameuze onbewoonde eiland zonder brug, boot of vliegtuig, waar het paar echt niet hoeft te wachten tot daar een priester aanspoelt. Het canoniek recht kent meer uitzonderingen.Dopen kan iedereen en mag in geval van nood iedereen, zelfs een ongelovige die bedoelt te doen wat de kerk verstaat onder doopsel. Buiten geval van nood is de door een niet-priester toegediende doop ongeoorloofd maar wel geldig. `Geval van nood' is trouwens een rekbaar begrip.De overige vijf sacramenten kunnen alleen geldig worden bediend door een gewijde bedienaar, wiens persoon niet van wezenlijk belang is. Als iemand bijvoorbeeld plotseling op straat een ernstig ongeluk krijgt, kan een wildvreemde priester toeschieten om haar of hem net nog tijdig de ziekenzalving te geven. Veel gelovigen stellen dit zeer op prijs.Overigens hebben vrouwen, juist wél door haar persoon, altijd de kerk gedragen. Wanneer moeders en andere vrouwen, al of niet religieuzen, zouden ophouden kinderen door woord en vooral voorbeeld katholiek groot te brengen, konden paus en bisschoppen bij wijze van spreken wel inpakken. Ook verder zijn vrouwen onmisbaar in alle niet-ambtelijke zielzorg. Ten slotte kunnen ze evengoed als mannen bijdragen tot de theologie.