Hoewel Emmerichs kunst op het eerste gezicht decoratief en kleurrijk oogt, is het niet haar bedoeling om te behagen. Het verleidelijke uiterlijk is vooral een manier om de aandacht van het publiek vast te houden. Vervolgens confronteert ze het publiek met diepere lagen in haar werk, die bijvoorbeeld het thema identiteit aansnijden. Emmerich verwerkt clichébeelden zoals Aziatische kalendermeisjes en typische Indonesische eilandbewoners in haar voorstellingen. Ze vergelijkt ze met de karakters van een fictieve, Aziatische soap, waar ze de laatste tijd aan werkt. ,,In de soap worden heftige stereotypen opgevoerd, extremen die goed bruikbaar zijn om een boodschap in te verpakken.'' Zo geeft ze haar werk het uiterlijk van batik mee, een verwijzing naar haar eigen Indische wortels. Emmerich: ,,Kunstenaars als Yinka Shonibare en Chris Offili geven hun werk op een ironische manier de exotische sfeer die men van ze verwacht, gezien hun Afrikaanse afkomst. Ik doe in feite hetzelfde, ik exotiseer, maar doordat ik van Nederlandse komaf ben, is het voor mij niet gemakkelijk om de clichés zomaar uit de kast te trekken''.
Hadassah Emmerich: With Love from Batik Babe t/m 8 mei GEM, Stadhouderslaan 43, Den Haag. Di-zo 12-20u.