Een bierfusie uit noodzaak

Maandenlang werd er gemopperd over het fusieplan van twee van de grootste bierbrouwers in Noord-Amerika, het Amerikaanse Adolph Coors en het Canadese Molson. Vooral in Canada hadden grote aandeelhouders ernstige twijfels: was er echt niets beters te bedenken voor Molson, marktleider in Canada en met zijn 219 jaar de oudste brouwerij in Noord-Amerika, dan een samenvoeging met Coors, de derde bierbrouwer in de Verenigde Staten?

Nee, luidde gisteren de conclusie, een betere optie was er niet. Met een ruime meerderheid van meer dan tachtig procent stemden de aandeelhouders van Molson in Montreal vóór de fusie, die de Molson Coors Brewing Company zal opleveren, de vijfde bierbrouwer ter wereld. De twee familiebedrijven, die al samenwerken op het gebied van productie en distributie, hebben een totale jaaromzet van zes miljard dollar (4,6 miljard euro) en brouwen samen 60 miljoen hectoliter bier per jaar, hoofdzakelijk voor de Amerikaanse en Canadese markt.

,,Geen andere combinatie biedt op dit moment zoveel mogelijkheden als die met Coors,'' zei Eric Molson, bestuursvoorzitter van de Canadese brouwer en architect van de fusie, in reactie op de stemming. Deze viel aanmerkelijk minder krap uit dan was voorspeld, mede doordat Molson twijfelende aandeelhouders eerder deze maand een speciaal dividend in het vooruitzicht stelde als de fusie werd goedgekeurd. ,,De gefuseerde onderneming heeft het potentieel om een krachtige consolidator te worden in de sector.''

Door hun krachten te bundelen hopen Molson en Coors, die elk kampen met afnemende populariteit van hun voornaamste biermerken (Molson Canadian en Coors Light), hun marktaandeel (43 procent in Canada, 11 procent in de VS) weer te kunnen opschroeven. Bovendien willen Molson, de dertiende brouwer ter wereld naar volume en met 219 jaar de oudste brouwer van Noord-Amerika, en Coors, nummer acht, samen doordringen tot de club van grote internationale bierproducenten - Interbrew, Anheuser-Busch, SABMiller en Heineken - in plaats van door die giganten te worden opgeslokt.

,,Dit is de eerste stap in wat ze samen willen doen'', oordeelt Michael Van Aelst, een analist bij CIBC World Markets in Montreal. ,,Van de combinatie van hun twee bedrijven worden ze maar een klein beetje sterker, en ze hebben niet dezelfde schaalvoordelen en geografische diversificatie als de groteren. Veel zal afhangen van hun volgende stappen. Ze zouden bijvoorbeeld kunnen samengaan met het Mexicaanse Femsa, of andere biermerken kunnen aankopen.''

Ondanks die goede voornemens was het fusieplan omstreden. Velen waren er niet van overtuigd dat een samenvoeging van Molson met Coors, een middelgrote brouwer met soortgelijke problemen, de Canadese marktleider veel goed zou doen. De stap zou te defensief zijn, ingegeven door een verlangen van Eric Molson om zijn familienaam te redden van anonieme onderdompeling in een van de grote bierconcerns.

Sommigen rekenden op een tegenbod voor Molson door een van de biergiganten, een hoop die werd gevoed door Ian Molson, een verre neef van Eric en een voormalig bestuurder bij de brouwer, die de fusie probeerde te saboteren door een betere deal op touw te zetten. Daarbij werd onder meer Heineken genoemd als een logische koper. De Nederlandse brouwer werkt al samen met Molson bij de distributie van zijn bier in Canada en is daardoor een van de top-importbieren in dat land. Heineken ontkende vanaf het begin belangstelling te hebben, volgens Van Aelst vermoedelijk omdat het een potentiële distributiealliantie met Coors in de VS niet wil verzieken.

Het Belgische InBev en het Amerikaanse Anheuser waren geen logische kandidaten voor Molson omdat beiden al gelieerd zijn aan Molsons grote concurrent in Canada, Labatt. SABMiller uit Zuid-Afrika had wel belangstelling voor Molson, maar het tegenbod kwam niet van de grond, voornamelijk omdat daarvoor het bestaande samenwerkingsverband tussen Molson en Coors verbroken had moeten worden. Omdat de productie en distribtie van Coors Light door Molson in Canada ongeveer twintig procent van de winst van de Canadese brouwer vertegenwoordigt, zou verbreking van hun alliantie Molson veel minder aantrekkelijk maken. Volgens Michael Palmer, president van Veritas Investment Research en expert op het gebied van de Canadese biermarkt, was dat de reden dat Eric Molson samenwilde met Coors: er was geen andere reële optie. ,,Molson moest iets doen. Het zit klem tussen de goedkopere bieren en de importmerken die een steeds groter aandeel opeisen van de lokale markt. En Coors is de enige mogelijke partner, want zonder de bestaande alliantie met Coors is Molson veel minder waard.''

Volgens het bestaande samenwerkingsverband brouwt Molson het bier van Coors, gevestigd in de zuidwestelijke staat Colorado, voor de Canadese markt. Molson heeft overcapaciteit bij zijn voornaamste brouwerijen in Montreal en Toronto, en kan nu ook Coors-bier gaan brouwen voor het noordoosten van de VS. Aandeelhouders van Coors stemmen dinsdag over het plan; verwacht wordt dat zij de fusie ook zullen goedkeuren.