Gifraketten

Aanstichter van het kwaad zou zijn de onverbrande raketbrandstof die elke vertrekkende raket in geringe mate over de omgeving sproeit. Het rapport noemt met name dimethylhydrazine, in dit verband vaak aangeduid met UDMH. Dat wordt meestal met een sterke oxidator als stikstoftetroxide (N2O4) verbrand. De grote giftigheid van UDMH staat vast.

De basis Baikonur wordt beheerd door het Russische Rosaviakosmos, maar ook de ESA en de NASA maken er veel gebruik van. De westerse ruimtevaartorganisaties zouden dus medeverantwoordelijk zijn voor eventuele extra ziektegevallen. Maar ze hebben Nature al laten weten dat zo niet te zien.

Afgezien daarvan ziet de epidemiologie van de kwestie er kwetsbaar uit. In het gebied is al lange tijd een actiegroep actief die de bevolking de gevaren van raketuitstoot goed inprent. In overeenkomstige gevallen elders hebben dit soort profetieën zich vaak vanzelf vervuld. Ook valt niet uit te sluiten, zoals de geërgerde Russen opmerken, dat uitgerekend de Kazakken rond de basis heel ongezond leven. Het is moeilijk een geschikte controlegroep te vinden, gezien de soms gedesorganiseerde staat van de medische stastistiek in deze omgeving.