Duitse druk op LSE

Maar Seifert houdt de druk op de ketel. Hij probeert niet alleen aan al deze wensen tegemoet te komen, maar zich ook te presenteren als een buitengewoon innemende figuur.

De jongste ontwikkeling is een gerucht dat Deutsche Börse haar derivatenafdeling naar Londen zou willen verplaatsen als zij de LSE zou kunnen overnemen – een echo van het vorige gerucht van een maand geleden dat de Duitsers al hun marktzaken vanuit Londen zouden willen afwikkelen. Het motief hiervoor lijkt om de suggestie te willen wekken dat Deutsche Börse werkelijk geeft om het behoud van de Engelse hoofdstad als een belangrijk financieel centrum.

Dit alles heeft ook een prettig neveneffect: een deel van de aantrekkingskracht van Euronext wordt erdoor ondergraven. Euronext-topman Jean-François Theodore wil waarschijnlijk scoren op punten als de vestigingsplaats van het hoofdkantoor, het ondernemingsbestuur en het verband tussen de effectenhandel en andere activiteiten, als hij tenslotte met een bod zou komen. Euronext verkeert immers in het nadeel ten opzichte van de Duitsers als het om de prijs alleen gaat, want het heeft niet slechts minder kredietmogelijkheden, maar moet ook de goedkeuring van de aandeelhouders voor een overeenkomst zien te verkrijgen.

Als Seifert dus de bovenstaande punten kan neutraliseren voordat Theodore zijn troeven uitspeelt, zal de harde kwestie van de prijs het verschil bepalen.

Het gebruik van de media om de LSE onder druk te zetten, is een gok. Deze strategie heeft al eens gefaald toen Deutsche Börse moest ontkennen plannen te koesteren om haar clearing-activiteiten af te stoten. Bovendien is het enige echte pressiemiddel dat Deutsche Börse kan gebruiken het dreigement om de aandeelhouders van de Londense beurs rechtstreeks te benaderen.

Nu Seifert zich zo toegemoetkomend heeft betoond ten opzichte van het LSE-bestuur, zou dat niet erg geloofwaardig zijn.

Onder redactie van Hugo Dixon.

Voor meer commentaar:

zie www.breakingviews.com.

Vertaling Menno Grootveld.