De Vlaamse regering blijkt wel inzicht te hebben in de menselijke natuur. Deze oogst groot succes met de zogenoemde dienstencheques, die de opdrachtgever na belastingaftrek ongeveer een derde kosten van het gewone uurtarief voor schoonmakers van 11 à 12 euro. De Vlaamse overheid legt er met brutokosten van 14,80 per uur wel meer geld op toe dan de Nederlandse, zodat de werknemer er netto ruim acht euro per uur aan overhoudt. Tot nu toe zijn er in korte tijd 5.000 witte schoonmakers of klussers bijgekomen. De Belgische overheid hoopt al op uitbreiding naar 25.000 witte banen voor huishoudelijke diensten. De vraag is of het hier om uitbreiding van de arbeidsmarkt gaat of om het witten van reeds bestaand zwart werk.
De zwarte arbeidsmarkt legt genadeloos de feilen van de samenleving bloot: hoge kosten en veel regels voor matige legale dienstverlening en uitkeringsfraude. Zwart werk is een onuitroeibaar bijverschijnsel van de verzorgingsstaat. Fraudebestrijding is dan ook onontbeerlijk, maar daar gaat het niet alleen om. Zo hebben de torenhoge kosten van legale crèches Nederlandse werkende ouders de zwarte arbeidsmarkt opgedreven. Een zwarte kinderopvang is veel goedkoper dan een witte, komt aan huis en wil bij overwerk van de ouders ook wel eens na zessen blijven. De Vlaamse regering hoopt haar dienstenchequesysteem nu uit te breiden naar de kinderopvang, die in België slechts half zo duur is als in Nederland. De Vlaamse regering houdt zich hier bezig met de dagelijkse realiteit. Haagse ambtenaren en politici zouden ter inspiratie vaker de trein naar Brussel moeten nemen.