Een spectaculair voorbeeld van zulk onbenul is de proclamatie van Hans Hulshof in een recente publicatie, luidend: ,,De top vijf van misvattingen over taal zien er zo uit: (1) Wie aan de spelling komt, komt aan de taal; (2) Iedereen gebruikt taal en kan er dus over oordelen; (3) Een onwelgevallige nieuwvorming is geen Nederlands; (4) Verandering in de taal is taalverarming of taalverloedering; (5) Er moet gedecreteerd worden wat goed Nederlands is.''
Voor zover professor Hulshof hier niet in gevecht is met arbitraire definities gaat het om stellingen waarvoor ieder bewijs ontbreekt.