EUFORIE

Wie kent ze niet, de vrijwel ongeremde uitingen van (vermeende) vreugde in en rond de sport? Het zijn dan niet alleen degenen die ongemeen fraai scoren of met veel inventiviteit en doorzettingsvermogen winnen, die dan `uit hun bol' gaan. Die euforie is de laatste decennia geleidelijk aan zelfs toegestaan als de tegenstander wat ongelukkig een eigen doelpunt maakt of wanneer de andere partij door een blessure verliest. Het is de devaluatie van een vreugde die je voelt als er iets moois na veel trainen lukt of bij de overwinning die je behaalt na lang en stevig `bikkelen' met je tegenstander. In vrijwel geen enkele sport wordt er nog volstaan met spontane blijdschap in de vorm van een brede grijns, een hand of `mooie bal' van je ploeggenoten. Of zelfs met die superieure, maar wat valse complimenten voor het geboden maar `helaas' vergeefse tegenspel.