Iedereen een eigen zwembad in de tuin

Ze hebben het huis krap een week, maar de bouw van het zwembad is al in volle gang. Johan en Elise, beiden dertig, realiseren hun droom. Ze wilden altijd al een zwembad. En nu ze er éindelijk de tuin voor hebben, van 18 bij 38 meter, moet het een prachtexemplaar worden. Met natuurstenen `maaskeien' langs de rand. Viereneenhalf bij acht meter. ,,Het wordt een heel natuurlijk zwembad'', zegt Johan. Er komt een Japanse tuin omheen.

Steeds meer Nederlanders laten een privé-zwembad aanleggen, signaleert de installatiebranche. Een blauw glanzend bad in de tuin is niet langer voorbehouden aan de puissant rijken van Blaricum en Wassenaar. Ook `gewone' Nederlanders duiken steeds vaker in het ondiepe. ,,De bourgondiërs uit het zuiden misschien iets sneller dan de wat nuchterder noorderlingen'', zegt Harry Koolwijk van zwembadgroothandel Pomaz te Geldrop. Maar de trend is onmiskenbaar.

,,Ik heb dertig man personeel fulltime in dienst, maar we zijn blij als we alle aanvragen weg kunnen krijgen'', zegt Koolwijk. ,,Twintig aanvragen per week, alleen al voor de polyester baden'', zegt Erik Siemons van Silu BV te Weesp. ,,Een vriend van mij maakt baden in het duurdere segment'', zegt Johan. ,,Die zit helemaal vol het komende jaar.'' ,,De computergestuurde, volautomatische, bodemstofzuigers van rond de 2.500 euro zijn niet aan te slepen'', zegt Marijke van der Kamp van Zwembaden Informatie Centrum Nederland in Valkenswaard. In Nederland zijn in 128 plaatsen zwembad specialisten gevestigd, zo blijkt op www.zwembadplein.nl.

,,Niks mooier dan na een lange, warme, dag op je werk je pak uit te kunnen trekken en in je eigen zwembad te plonzen'', licht Johan de wens van velen toe. Hij is werkzaam in de ICT. ,,Of een luchtbed erin en met je voeten in het water dobberen.'' En straks, als er misschien kinderen komen, wordt het helemaal genieten, denkt hij. Want kinderen zijn dol op zwembaden. De enige die nog roet in het eten kan gooien, is de gemeente. De vergunning is namelijk nog niet helemaal rond. Johan en Elise willen daarom niet met hun echte namen in de krant.

Na badkamer en keuken is nu de tuin aan de beurt voor een `upgrade', verklaart Siemons van Silu de belangstelling voor privé-zwembaden. ,,Veel mensen besteden er de overwaarde op hun huis aan'', denkt hij. Tegelijkertijd heeft de branche de baden ook dichterbij de kleine beurs gebracht. Moest vroeger een bad gemetseld worden, en tegel voor tegel opgebouwd, tegenwoordig zijn er kant en klare polyester kuipen die kunnen worden ingegraven. Grote trucks met opleggers vervoeren de soms gigantische bakken naar de afnemers.

Een zwembad met een diameter van zes meter heb je al voor 1300 euro. Dat is een ijzeren bad met folie zak die je al dan niet kan ingraven. Een klein badje kan heel leuk zijn, vindt Harry Koolwijk van Pomaz. ,,Als je er een jetstream inzet, een krachtige waterstroom, kun je er flink tegenin zwemmen.''

Voor de nóg kleiner betuinde medemens is er de `spa' of whirlpool: een klein kunststof bubbelbad met zitplaatsen waaruit water spuit. Daar is momenteel veel vraag naar, zegt Siemons. Hij denkt door het televisieprogramma Big Brother, waarin de deelnemers regelmatig aan het einde van de dag met een drankje in zo'n bad zaten.

Maar het `echte werk' begint bij twintig tot dertig duizend euro. Dat willen de kenners best toegeven. Maar dan heb je wél een professioneel polyester bad van zes meter lang en 1.20 m diep. En daarna kan je het natuurlijk nóg gekker maken. ,,Automatische waterzuiveringssystemen, telescopisch uitschuifbare overkappingen, 24 uur desinfectie, onderwaterverlichting, muziekinstallaties voor onder water'', sommen de kenners op. Maar dan zitten we inmiddels rond de vijftig duizend euro.

Volgens Siemons hebben tuincentra en doe het zelf-groothandels de markt open gebroken. ,,Mensen zien in reclamefolders van de doe-het-zelf branche advertenties voor badjes en vijvers. Maar dat blijken vaak flapperige dingen, van weinig kwaliteit. Vervolgens gaan ze zich informeren en groeien ze in de iets duurdere baden.'' Ook de spotjes in het televisieprogramma Business Class van tv-makelaar Harry Mens trekken klanten. ,,Daar zit zo'n beetje de grootste doelgroep'', denkt Marijke van der Kamp.

Iedereen met zwembadplannen moet dat melden bij de gemeente. Die bekijkt of een bouwvergunning moet worden aangevraagd. De bouwplannen van een eenvoudig polyester zwembad lijken welhaast op militaire stafkaarten met leidingen van de verwarmingsinstallaties onder de grond, gastanks, chloordoseersluizen, verlichtingstrafo's en terugspoelventielen. Maar daar hoeft de koper geen last van te hebben. Installateurs maken het droomplaatje realiteit.

Volgens Johan zijn winstmarges van 200 tot 300 procent in de branche geen uitzondering. Hij heeft ervaring, omdat zijn vader aannemer was, vroeger. Johan doet het dan ook zelf. Iedereen kan het, zegt hij. ,,Maar je moet niet gaan prutsen'', waarschuwt hij. ,,Ik heb zelf straks een bak in mijn tuin waarin 50 duizend liter water alle kanten staat uit te drukken. Dat zijn enorme krachten. Je moet dus wel een beetje verstand hebben van bouw- en natuurkunde. Anders krijg je brokken.'' Installateurs haasten zich te zeggen dat de marges lang niet zo hoog zijn als Johan beweert. ,,Maar ik snap dat wel'', zegt Marijke van der Kamp. ,,Doehetzelvers schrikken vaak als ze de prijzen van de erkende installateur zien.''

Meneer Tak uit Blaricum (,,één op de dertig huizen heeft hier een zwembad''), was aanvankelijk sceptisch over zijn zwembad. Maar het was er nu eenmaal, toen hij het huis kocht. Niks voor hem, dacht hij. Maar nu is hij heel tevreden over zijn bad van zes bij twaalf meter dat ,,de volle twee meter diep is''. ,,Als het mooi weer is, en het gras is net gerold, dan ligt het blauw te glinsteren zoals je wel eens in de bladen ziet.'' Bovendien maak je je populair met zo'n bad. Vriendjes van de kinderen, bekenden. Het is één grote feestpartij met mooi weer. ,,Als we op vakantie gaan, vragen vrienden of ze mogen omlopen en zwemmen in ons bad.'' Hij wil dan ook liever niet met zijn echte naam in de krant.

Maar er zijn natuurlijk ook nadelen. Het domineert tóch, vindt Tak, zo'n bak in je tuin. Zélf had hij nooit een zwembad aangelegd. Ook de korte periode dat hij er in het Nederlandse klimaat iets aan heeft, vindt hij een nadeel. Vijf maanden per jaar, als je mazzel hebt. De rest van de tijd zit je tegen zo'n gat in je tuin aan te kijken.

Maar daar heeft de industrie iets op gevonden. Er wordt inmiddels verwoed overkapt in Nederland. Dan kan je ook met koud weer zwemmen. Of je maakt 's winters met mooie verlichting en een ,,watervalgebeuren'' een mooie vijver van je zwembad, oppert Erik Siemons. ,,Een prachtig gezicht.''

Maar hoe mooi ook, het onderhoud blijft. Want daar ben je wel even mee zoet, zegt de kenner. Je kunt het uitbesteden, biedt Marijke van der Kamp aan. Maar dat heeft natuurlijk een ,,prijskaartje''. Als je het zélf doet, moet je de bak schoonmaken, het water deels wegpompen en de leidingen aftappen in de herfst; opwarmen en schoonmaken in de lente; het bad geregeld schoonhouden in de zomer en de zuur- en chloorgraad controleren.

,,Ik zeg dan ook altijd: `het mooiste zwembad ligt bij de buren''', lacht meneer Tak. ,,Je hoeft er niks aan te doen, en je kunt toch zwemmen.''