Is homofobie wel een echte fobie? Psychologen van de Universiteit van Arkansas zijn tot de conclusie gekomen dat dit niet het geval is. Daarvoor ervaren mensen die een hekel hebben aan homo's te weinig angst en te veel walging, blijkt uit hun onderzoek. Of, zoals onderzoeksleider Jeffrey Lohr verwoordt, de reactie van homofoben is meer `get that away from me' dan `get me away from that'.
De onderzoeksgroep van Lohr is al enige tijd bezig om de precieze emotionele structuur van verschillende typen fobieën te ontrafelen. Eerder waren bijvoorbeeld de pathologische angst voor spinnen en voor injectienaalden aan de beurt. Voor hun onderzoek naar homofobie lieten de psychologen 138 mensen een pakket vragenlijsten invullen, met vragen over homo's en seks en vragen bedoeld om verschillende soorten angsten en andere negatieve emoties te meten. Het bleek dat mensen die een negatieve houding ten aanzien van homo's hadden, over het algemeen juist minder angstig waren. Wel voelden ze meer walging en meer angst om `besmet' te raken. Ook hielden ze er in het algemeen nogal conservatieve ideeën over seks op na. Volgens de onderzoekers is homofobie al met al beter te omschrijven als een sociaal-maatschappelijk denkbeeld dan als een psychopathologisch verschijnsel.
En het klinkt misschien als een denkbeeld dat streng-gelovigen vaak aanhangen. Maar dat heeft collega-psycholoog Wayne Wilkinson van de Northern Illinois University dan weer onderzocht, en hij vond geen direct verband tussen homofobie en religieuze overtuigingen. Wel ontdekte Wilkinson dat mensen die gevoelig zijn voor autoriteit, dus die graag duidelijk hebben wie de baas is en wie de ondergeschikte, homoseksualiteit vaak iets verwerpelijks vinden.
Voorzover gelovigen homofoob zijn, zou dat dus eerder samenhangen met hun instemming met de hiërarchische structuur binnen hun kerk dan met hun religieuze overtuiging. Vrijere en blijere religieuze organisaties zouden, volgens deze theorie, minder homofobe leden moeten aantrekken.
Onlangs maakte de Evangelische Omroep bekend voortaan `niet meer te willen zwijgen' over homoseksualiteit. Misschien kunnen we dat ook opvatten als teken van organisationele vernieuwing?