Adda heeft met buitengewone liefde en zorg zijn manier van denken, kijken, ontwerpen en praten in beeld gebracht. Het oog komt er als leidmotief vaak in voor, als inspiratie voor zowel gebouwen als sculpturen.
Stad en land werden afgereisd om zijn bouwwerken in beeld te brengen, bijvoorbeeld het oogvormige IMAX-theater in het wetenschapspark bij Valencia en zijn HSL-station bij het vliegveld van Lyon. Nog dramatischer is de brug in Sevilla die wit staat te schitteren tussen de zwarte wolken van een kletterende regenbui.
Calatrava werd al op jonge leeftijd wereldberoemd met zijn organische constructies. Niet `organisch' in de modieuze zin van scheve lijnen en lieve kleurtjes, maar in de zin dat ze zichtbaar een uitdrukking zijn van oerkrachten als mechanica, evenwicht, zwaartekracht en gewichtsverdeling. Zijn architectuur komt letterlijk uit de natuur voort, ze is verwant aan vormen als bomen en het menselijk lichaam. Die in vorm uitgedrukte logica, waarin elk onderdeel een ander (onder)steunt, maakt ze ook zo bevredigend om naar te kijken, ook wanneer ze groot en ontzagwekkend zijn. Niets in onze wereld berust op toeval, aldus Calatrava: net als de structuur van een kristal ligt er aan onze fysieke wereld een precieze ordening ten grondslag. Vandaar ook de titel van de documentaire: God gooit niet met dobbelstenen. Maar daarom houdt hij ook van tekenen. Tekenen geeft volledige vrijheid, zegt hij, en aquarelverf is als het leven zelf: onvoorspelbaar en nooit te herhalen.
Calatrava's oeuvre bevat meer infrastructuur – bruggen, stations – dan solitaire gebouwen. Ook Nederland wordt verrijkt met werk van zijn hand: de gemeente Haarlemmermeer heeft hem opdracht gegeven drie bruggen te ontwerpen, die nu al Harp, Citer en Luit heten. Hopelijk zal de Avro deze documentaire nogmaals uitzenden als die bruggen, die nu nog in de ontwerpfase zijn, gereed zijn.
Close-up: God gooit niet met dobbelstenen, AVRO, Ned.1, 18.33-19.30u.
/s3/nrchub/pages/NH/20020629/101-page-full-739757.jpg)