N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Vroeger toen televisie
nog iets was voor de gewone man
had je het zigeunerkind
een kind van de Balkan
gladgeschilderd met een traan op zijn wang
het hing bij de gewone man op de gang
lokte de lachlust uit
van hen die beter wisten
dit was geen kunst maar kitsch
in grote oplagen vervaardigd
in een schilderfabriek
gericht op het maken van geld
via suikerzoet sentiment
nu zijn we allemaal gewone man
en verschijnt in elke kamer
het kind met de traan op de wang
het oorlogskind uit de Balkan
gevangen in de vernis van het beeldscherm
en schaamt mijn gedicht zich niet
een smartlap te zijn
waarmee ik de traan op dat gezicht
tracht weg te wissen
en als niemand kijkt
ook mijn eigen traan
(op muziek gezet door Jan Rot)