In geen enkel wetenschappelijk vakgebied is sprake van volledige consensus. Dat is maar goed ook, omdat kennis zich langs lijnen van controverse ontwikkelt. Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de Verenigde Naties stelt vijfjaarlijks gezaghebbende overzichten samen van de volledige wetenschappelijke literatuur op het gebied van klimaatverandering. Die overzichten gaan vanzelfsprekend uitvoerig in op de wetenschappelijke controverses, zo ook op alle punten die Labohm en Thoenes naar voren brengen. Desondanks trok het IPCC in haar recente Third Assessment Report de significante menselijke invloed op het klimaat niet langer in twijfel.
IPCC rapporten komen tot stand in een open proces waar duizenden experts meekijken over de schouders van de honderden auteurs. Het is moeilijk vol te houden dat dat halve, gemanipuleerde waarheden oplevert.