N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
,,Mijn kleindochters waren er zondag'', zegt de man die naast ons zit op een bank in het park, ,,en wat denk je? De jongste flikkert twee kilo zeeppoeder in de wasmachine en zet 'm aan. Daar kan zo'n ding niet tegen natuurlijk. Gisteren een monteur erbij. Driehonderd gulden! En ondertussen gooit de oudste een liter cola over het tapijt. Zij huilen, mijn vrouw gillen. U kent dat wel.''
Jazeker kennen wij dat, maar zolang het niet onze wasmachine en ons tapijt betreft, kunnen we er wel van genieten.
,,'t Blijft mooi spul'', vindt mijn echtgenoot.
,,Ja, ja'', zegt de man aarzelend. ,,Kijk, als ze komen vind ik het ook altijd prachtig, maar...''
Samenzweerderig buigt hij opzij.
,,...Maar als hun vader ze 's avonds ophaalt... die achterlichten die in de verte verdwijnen meneer, dat is het mooiste dat er is.''