De Rots haalt genadeloos uit in Brakpan

`Kom dan, kom dan'. In de vijfde ronde tart Lewis zijn uitdager, `raak me dan als je kan', lijkt hij te willen zeggen. Grijnzend ontwijkt hij een paar halen, veert met zijn kont eens lichtjes tegen de touwen en laat zijn vuisten zakken.

Dan komt Hasim Rahman, bijgenaamd `de Rots', inderdaad. Hij dreigt met links om meteen met een rechtse stoot verwoestend uit te halen. De klap treft de kampioen vol op de kin, als een zak meel gaat 120 kilo Lewis tegen het hemelsblauwe canvas. Door de bons van het haarknoetje veert het hoofd nog even op, tevergeefs, de Belgische scheidsrechter telt hem uit, om 13 minuten voor zes 's ochtends ligt Lennox Lewis knock-out in de ring, zijn bokshandschoenen steken als hondenpootjes omhoog. Het publiek in de Big Top Arena barst uit in donderend gejuich. Ontzag voor de kaakslag van Rahman wint het van ongeloof over Lewis' nederlaag.

Brakpan is een onbetekenend industriestadje even ten oosten van Johannesburg, waar langs de snelweg een enorm casino is gebouwd luisterend naar de naam Carnival City. Van buiten ziet het brandnieuwe gokcomplex er uit als een reusachtige circustent, binnen krioelt het rond middernacht nog van de bezoekers. Las Vegas, het mondiale centrum van gokken en boksen, zag niets in de match Lewis-Rahman, de uitslag stond immers van te voren vast, Lewis zou winnen. Vandaar dat Zuid-Afrika de eer van de organisatie kreeg. Eén keer organiseerde `Afrika' de boksstrijd om de zwaargewichttitel, in 1974 vochten Muhammed Ali en George Foreman hun roemruchte `Rumble in the Jungle' uit in het toenmalige Zaïre.

Gisteren was Foreman terug, als commentator voor de Amerikaanse tv voor de ontmoeting Lewis-Rahman, ditmaal genoemd `de Donder in Afrika' of ook wel `de Bliksem in de Brakpan'. Voor het sportgekke Zuid-Afrika was de strijd al wekenlang groot nieuws. Zo bleek Lewis nog altijd van moeders pappot te eten. Mummy Violet vergezelt hem op elke reis en kookt voor hem, terwijl Rahman vooral Allah is toegewijd.

De bokswereld zelf en haar experts bleven intussen lauw, men zag het gevecht als onbetekenend. De 35-jarige Lewis, de meervoudige kampioen van drie internationale boksbonden (WBC, IBO en IBF) kon eenvoudigweg niet verliezen. Het idee alleen al was belachelijk. Niemand gaf een cent voor de kansen van Rahman (28), met uitzondering van zijn eigen kamp uiteraard. Rahman arriveerde een maand van te voren in Zuid-Afrika om zich terdege voor te bereiden en te wennen aan de ijle lucht op grote hoogte (1.600 meter). De zelfverzekerde Lewis kwam vorige week pas aan. Aan alles was te merken dat Lewis zijn tegenstander niet serieus nam en dat kwam hem in Brakpan uiteindelijk duur te staan.

Half zes zondagmorgen – het afgrijselijk tijdstip van het duel was om de Amerikaanse televisiekijkers zaterdagavond te bedienen – de bel gaat voor de eerste ronde. De twee reuzen van kerels monsteren elkaar en wisselen de eerste aftastende slagen uit. Rahman is veel beter dan men dacht, hij komt voor de eerste keer met een rechtse hoek door. Lewis is gewaarschuwd. Het publiek, dat een aardige doorsnee vormt met alle kleuren van de regenboognatie, is verdeeld in twee kampen. Men scandeert de namen van de twee boksers tegen elkaar in.

In de volgende ronden komt Lewis langzaam opzetten. Hij sist bij iedere slag, deelt uit, maar moet ook incasseren. In ronde vier schurkt de iets kleinere Rahman tegen de 1,92 lange Lewis aan, kruipt bij hem onder de oksels. Als de scheidsrechter de twee klemmende boksers uit elkaar haalt, klopt Lewis met zijn bokshandschoen even zachtjes op Rahmans achterhoofd. Het gezicht van de titelverdediger zegt: `Je doet flink je best jochie, maar het wordt niets.'

Ronde vijf. Lewis neemt meteen het initiatief, drijft Rahman in de hoek en deelt rake klappen uit, maar de uitdager slaagt erin te ontkomen. Voor Lewis is duidelijk dat hij aan de winnende hand is. Wat een misrekening, de kampioen weet niet wat hem overkomt als de kaakslag van Rahman hem na 2 minuten en 31 seconden van de ronde velt. Afgelopen ook meteen. Terwijl buiten de zon opkomt boven het Afrikaanse land, is Lewis zijn wereldtitel in de WBC en de IBF – de derde titel stond niet op het spel – kwijt.

Vandaag beefde Zuid-Afrika nog helemaal na van de wedstrijd. Alle kranten openden ermee onder koppen als de `de klap van Hasim' en `de fatale fout van Lewis'. Boksen is onder alle bevolkingsgroepen in Zuid-Afrika een geliefde sport, bij de gevaren ervan wordt doorgaans niet stilgestaan, men ziet het als een klassiek technisch gevecht. De grootste amateur-bokser in de geschiedenis van het land heet Nelson Mandela. De ex-president, inmiddels 82 jaar, was in zijn jonge jaren een verwoed pugilist. Gedurende de 27 lange jaren die hij in de cel zat als politiek gevangene van de apartheid, hield Mandela zich fit met boksoefeningen en schijngevechten.

Vandaag leggen Lewis en Rahman een bezoek af aan Mandela in Johannesburg en zal de oude man ongetwijfeld nog even wat boksbewegingen willen doornemen. Lewis schepte de afgelopen dagen al op over de ontmoeting met `Madiba' die hij dan zijn kampioensriem mooi kon laten zien. Vraag aan Lewis, gisteren in Brakpan na zijn nederlaag, waarmee hij nu bij Mandela zou aankomen. De onttroonde bokskampioen bleef het antwoord schuldig, knock-out.