Af en toe hoor je in de film stukken uit Beethovens late vioolconcerten. Soms krijgt een simpel geluid als het neerzetten van een glas of het ruisen van de wind de volle aandacht. Door het spaarzame gebruik van zulke geluiden is horen voor even geen gegeven maar een genot. Beethoven heeft na 1818 nog veel gecomponeerd. Die wetenschap laat Torfs contrasteren met de inhoud van de Konversationshefte. De voorgelezen fragmenten gaan over soep, over het vinden van een bekwame huishoudster, over ziekte, over een neef die niet wil deugen. Torfs verbaast zich over het gewone in het leven van de grote componist, als een kind dat beseft dat ook een koning naar de wc moet. Ze durft er geen verband tussen te leggen, zoals Milos Forman zo jolig deed in Amadeus door het gekijf van de schoonmoeder van Mozart in een aria te laten overgaan. Torfs houdt het op verwondering, al ontstaat door de herhaling van al die banaliteiten ook een soort meditatieve rust, die troost geeft.
Zyklus von Kleinigkeiten. Regie: Ana Torfs. Met: Paul de Clerq, Guy Demol, Alain Franco. In: Filmmuseum, Amsterdam.