Giny Vos

De enige Amerikaanse kastelen staan in Disneyland. Giny Vos bedacht een kasteel voor New York. Het is geen lucht-, maar een lichtkasteel, gevormd door het licht dat door de ramen schijnt van de wolkenkrabbers in de skyline van Manhattan. Achter sommige ramen moet het donker blijven, achter de meeste licht: dan zal bij avond uit de moderne skyline van New York een heus kasteel te voorschijn komen, compleet met torens en transen. Wie die avond over de Brooklyn Bridge naar Manhattan loopt, wandelt naar een sprookje toe.

Castle for Mike van Giny Vos (Rotterdam, 1959), is een vervolg op Work to do, een lichtsculptuur voor drie torenflats aan het Marconiplein in Rotterdam uit 1985. De tekst was in de werkstad van grote afstand te lezen.

Anders dan Work to do is Castle for Mike nog niet uitgevoerd. Het werk is als uitgeprinte computermanipulatie zichtbaar op Vos' eerste tentoonstelling bij de Amsterdamse galerie Oele. De tentoonstelling begint al in de hal: wie daar even in de spiegel kijkt, ziet door zijn eigen gezicht opeens de rode letters 'always do the right thing' flitsen; voor je het hebt kunnen registreren zijn ze alweer weg. In de wc zegt de spiegel 'kusjes' en in een handspiegel blinkt een hartje op - een cadeautje voor de stiefmoeder van Sneeuwwitje.

Giny Vos is een zuinige werker. Wat ze maakt komt in een strakke, bescheiden vormgeving het beste tot zijn recht: de handspiegel is helaas gevat in een plompe vlagele lijst; het grote beeld The things that dreams are made of wil met blankhouten kast, tafel, stoel, zwarte beeldjes én digitale letters teveel om het lijf hebben. Het beeld dat ze maakte voor een school in Groningen is aardiger: in de gevel bracht ze twee digitale klokken aan, waarvan een de tijd in spiegelbeeld weergeeft.

Vos werkt vaak met digitale displays van letters en cijfers, zoals bekend van klokken en radio's. Een liefje op de tentoonsteling is Bolletje, een kleine zilverkleurige bol die je aan de muur kunt bevestigen. Op de display is slechts plaats voor één letter. Meestal volgt de ene letter de andere in een kalme, toevallige volgorde op. Maar soms slaat Bolletje even op hol en vormen de letters snel, stiekem haast, een bekende combinatie, iets eenvoudigs als stoel, iets moeilijkers als verbeelding. Bolletje zou het in elk huis goed doen naast de verwarmingsthermostaat: het bejubelt het toeval en geeft soms betekenis.