Het zijn soms kleine gewoonten waarop relaties kunnen stranden. Zijn gewoonte om altijd maar de deksel half-los op de jam en pindakaaspot te laten liggen, waardoor zij telkens misgrijpt en de pot laat vallen. Haar afkeer van zijn sokken op het bed, of, erger nog, schoenen. Hij háát het dat zij de voorkeuzestations van de autoradio verandert en altijd de tank leegrijdt. Zij gruwt van zijn gewoonte de boterhammen met de kaasschaaf te smeren en thee in de koffiekopjes te gieten. Hij ergert zich aan de spullen die op de trap staan, maar desondanks door niemand naar boven worden genomen. Zij bouwt een maandenlange wrok op tegen de sporttassen die wel worden neergesmeten, maar nooit worden uitgepakt. Zodat het scheiden van vochtige sokken, shirts en schoenen kan worden overgelaten aan degene die de tas nodig heeft of de lucht niet langer verdraagt.
Wij houden van elkaar, van onze partners, van onze kinderen, van de man of de vrouw waarmee we samen wonen. Maar soms wordt het te erg. Dan doet hij of zij weer dàt ene... Die vreselijke gewoonte, dat gebaar, dat koppige niet-willen zien, niet-willen doen. Het is zo nonchalant, zo irritant, zo hemeltergend verschrikkelijk dat het niet langer is vol te houden. In Zaterdags Peil zouden wij daarom graag een catalogus van onhoudbaar gedrag publiceren. Schrijf ons over de schoonmaak-woede van uw partner, het altijd zoek maken van het peper- en zoutstel en de wraak die zoet is. Want ooit zeggen we het. Ooit kan het ons juist wel wat schelen. Daarom: hoe voeden we elkaar op zonder dat de vrede echt wordt verstoord?
Iedere brief moet dus twee thema's kort behandelen: een opsomming van 'erg gedrag' en een recept om uw huisgenoten daarvan te genzen. Zaterdags Peil over slepende irritaties en huiselijke guerilla's.
Zaterdags Peil, postbus 8987, 3009 TH R'dam of voor computergebruikers op Internet http://www.nrc.nl/ per e-mail aan zpeil@nrc.nl