Brenninkmeijer is fel gekant tegen de play-offs die bij de mannen voor het eerst werden gespeeld. Hij vindt dat door die nacompetitie zijn spelers dit seizoen te veel met “de rem erop” hebben gespeeld. Verliezen was niet meer zo erg als voorheen. En het kwam voor dat een toptreffen zoals dat tussen Amsterdam en Bloemendaal niet interessant meer was omdat beide teams zich al hadden geplaatst voor de play-offs. “Er was deze competitie meer aandacht voor de vierde plaats dan voor de eerste plaats. En is dat lijkt me niet de bedoeling bij topsport.”
Brenninkmeijer - voor de zevende keer landskampioen - is voor de ouderwetse simpele competitie met 22 speelronden. “Gelukkig heb ik nu recht van spreken. Want we zijn eerste geworden. Was dat niet gebeurd, dan krijg ik misschien nog problemen. Dan hadden ze gezegd: kijk, hij wordt geen kampioen en hij gaat meteen klagen.”
De Amsterdamse coach staat zeker niet alleen in zijn kritiek. Collega Offerman van Bloemendaal is het met hem eens. Bondscoach Roelant Oltmans heeft niets tegen play-offs, maar zou graag wel een betere opzet willen zien. Hij gaat daar binnenkort met de clubcoaches over praten. De hockeybond heeft voor volgend seizoen nog geen besluit genomen, maar het is vrijwel uitgesloten dat er iets zal worden gewijzigd. Vooral omdat de clubs nooit een eensluidend advies zullen geven. Clubs als HDM, HGC en Oranje Zwart zijn voor play-offs in de huidige vorm. Competitieleider Wiert Doyer - persoonlijk een tegenstander van de nacompetitie - zal er in de toekomst voor pleiten dat de duels tussen de topteams eerder worden vastgesteld, zodat ze altijd nog van betekenis voor het klassement zouden zijn.
Vriend en vijand waren het er gisteren over eens dat het een enerverende finale was geweest in het volle Wagenerstadion. Een dag eerder was HDM-Amsterdam na een oervervelende wedstrijd in 1-1 geëindigd. De return maakte alles goed. Het begon met de blessure van HDM-verdediger Maarten Gehner. De uitblinker van het eerste duel werd door een Amsterdamse stick geraakt en liep een enorme winkelhaak in zijn kin op. Clubarts Verstappen was niet aanwezig en via de geluidinstallatie werd in het stadion om een dokter gevraagd die de wond even wilde hechten. Dat is bij het hockey nooit een tevergeefs verzoek. Er meldde zich ook direct een vrijwilliger die de patiënt in de kleedkamer hielp. Gehner bleef in totaal een kwartier weg.
Ook de Amsterdamse coach Brenninkmeijer is arts van beroep. “Ik stond in de startblokken”, bekende hij. Hij realiseerde zich echter dat het om het Nederlands kampioenschap ging en de concurrent zelf maar voor een goede begeleiding had moeten zorgen. “Medisch gezien was er geen gevaar. Anders had ik natuurlijk wel ingegrepen. Maar zo'n wond moet binnen zes uur dicht zijn. Als ze hem gewoon naar de eerste hulp hadden gebracht was dat ruimschoots gelukt”, sprak de lachende Brenninkmeijer.
Zonder laatste man Gehner liep HDM meteen een tegendoelpunt op. Erwin Peters scoorde na een pass van Van den Honert. Gehner, met een pleister op de gehavende kin, was net om de tijd terug om de eerste strafcorner van zijn ploeg aan te geven. Die ging er niet in, maar de tweede werd even later wel raak gepusht door Van Pelt (1-1).
Zo was HDM zonder kleerscheuren de beginfase doorgekomen tegen een veel sterker Amsterdam. Maar uitgerekend toen de Haagse ploeg tegen het slot van de eerste helft twee man meer op het veld had staan - Brinkman en Drenth zaten een straf uit - gaf HDM op knullige wijze een strafcorner weg die door Van den Honert werd benut. Het betekende een gevoelige klap voor HDM. Nadat Eikelboom met een sublieme tip-in voor 3-1 had gezorgd leek de strijd beslist. Amsterdam miste echter een paar grote mogelijkheden en Van Pelt benutte aan de andere kant wel weer een strafcorner (3-2).
HDM had nog negen minuten de tijd om in elk geval een gelijkspel af te dwingen, zodat strafballen voor de beslissing hadden moeten zorgen. Maar die hoop werd bij de eerste actie van Amsterdam de kop ingedrukt. De ongedurige Gehner vergat bij de afslag zijn plek als laatste man in te nemen. Van den Honert passte meteen hoog richting de Haagse cirkel, rechtsback Donald Knaake liet de bal over zijn stick schieten en Peters stond alleen voor keeper Lemaire en scoorde beheerst (4-2). Het derde doelpunt van Van Pelt luttele seconden voor tijd was van geen waarde meer (4-3) en de ongelukkige Knaake zocht huilend troost in de armen van zijn coach Ronald Hugers.
Hugers begreep het na afloop niet. “Ik heb bij ons fouten gezien die ik nooit, maar dan ook nooit eerder heb gezien. Onbegrijpelijk!” Hij schreef het toe aan nervositeit en een gebrek aan ervaring. Toch hadden volgens hem niet onervaren spelers als Knaake de doorslag gegeven, maar juist zijn ervaren mensen. “Wij kunnen alleen succes hebben als iedereen er staat. Dat was nu niet het geval.”
Hugers was teleurgesteld, maar niet boos. “Nu mag het allemaal nog.” Hij wil volgend seizoen met zijn relatief jonge team weer een gooi naar de titel doen. “In dit soort wedstrijden groeit een ploeg. En fouten die nu gemaakt zijn, zullen ze nooit meer maken. Donald Knaake eet volgende keer in zo'n situatie liever de bal op dan dat hij hem weer laat schieten.” Voorlopig is HDM in de competitie en in het Europa-Cuptoernooi op de positie beland waarvoor de coach vooraf zo bang was geweest: het Joop Zoetemelk-effect. De frusterende tweede plaats.