Terwijl ik de wens om het Vossius Gymnasium als zelfstandig gymnasium te laten voortbestaan volledig onderschrijf, en ook drie van de vier argumenten van het door velen ondertekende Manifest (NRC Handelsblad, 16 mei), lijkt één argument mij irrelevant en van dubieuze waarde. Dat is 'dat het Vossiusgymnasium voor het joodse volksdeel en voor al diegenen die zich hiermee solidair weten een levend symbool is geworden en gebleven van de tegenstand waarop de Duitse bezetter stuitte bij zijn aanslagen op leven en intellectuele vrijheid in de hoofdstad'.
Weliswaar namen eind 1940 enige oudere leerlingen van deze school, onder wie wijlen Lucas van der Land, het initiatief tot een protest tegen het ontslag van enkele van hun docenten omdat deze van joodse afkomst waren. Maar ook dit protest baatte ten slotte niet, en de school bleef verder open, ook na het verwijderen van de joodse leeerlingen. Dit zal niemand deze school kwalijk nemen. Echter, dit protest 55 jaar geleden kan geen argument zijn voor het voortbestaan van het categoraal gymnasium van het Vossius Gymnasium.