De afgelopen twee weken trok Hessels met zijn financiële collega drs. W. Angenent en een stoet bankiers kris kras door de wereld om de aandelen aan de man te brengen bij professionele beleggers, zoals pensioenfondsen en verzekeraars. Men verplaatste zich deels per private jet en stretch limousine. Zegt een deelnemer:“Soms was het net Miami Vice. Je wordt opgehaald in zo'n verlengde slee. Het mooiste was wel om dan bij de drive in McDonalds te stoppen en milkshakes te bestellen.”
De meeste topmanagers gaan maar één keer in hun leven op roadshow om beleggers warm te maken voor een beursintroductie. Hoe is het Hessels bevallen?
“Je voelt aan den lijve dat de kapitaalmarkt echt een wereldmarkt is met zware concurrentie. Wij waren in Madison, in Wisconsin. Daar beheert een Oostenrijker het Wisconsin State Pensioen Fund, goed voor een dertig miljard dollar. In Boston praatten wij met twee Chinese meisjes, die, mind you, wel Stanford University en de Harvard Business School hadden gedaan. Er wordt hard gewerkt, daar in de financiële sector.
“Om zes uur 's ochtends een video conference met Australië, omdat het daar dan middag is. Om acht uur een werkontbijt met dertig beleggers. In de hotels waar je komt om je verhaal te houden, zijn nog twee of drie zaaltjes waar anderen, zoals geneesmiddelenfabrikant Merck, zitten die naar de gunst van beleggers dingen. Tegenover je zitten dan jongen mensen, kinderen om het oneerbieding te zeggen, zo tussen 25 en 30 jaar, veel vrouwen zitten erbij, en die stellen hele scherpe vragen. Geef je slechte antwoorden, dan gooien ze het prospectus gewoon in de prullenbak, letterlijk.
“Het zijn lessen in nederigheid. Het is de democratie in de praktijk. Zij worden betaald om zo goed mogelijk te beleggen. Heel koeltjes word je gekozen, of niet. Ik kan mij voorstellen dat het anders toegaat als je bedrijf al op de effectenbeurs genoteerd is, dan kan de koers alleen wat hoger of wat lager zijn. In het geval Vendex moeten wij hen overtuigen dat zij tientallen miljoenen guldens of dollars van hun fonds in jouw bedrijf moeten steken.
“De mensen waar je mee praat, weten al verrekte veel van je bedrijf. Zijn al bewerkt door de verkopers van onze twee banken ABN Amro en Morgan Stanley, voor wie het natuurlijk ook een onderlinge concurrentieslag is. Je ziet de gearceerde strepen in het voorlopig prospectus dat zij voor zich hebben. Dat zij met je willen praten, betekent dat je al halfway bent. We like the story, zeggen zij, but we also want to meet with management.
“De volgende dagen kun je aan de hand van de orders bij de banken zien hoe je verhaal gevallen is. Hoeveel aandelen zij willen en tegen welke prijs. Het book noemen de bankiers dat. Je ziet het book achter je rug groeien. En al die jongens en meiden in de beleggerswereld praten met elkaar. Als de sfeer van succes er is, zie je dat iedereen er bij wil zijn.
“Ik voelde mij een beetje als de heren Vroom en Dreesmann, die in de vorige eeuw met hun kistje met garen en band langs de deuren gingen. Emoties, relaties, vertrouwen, al die dingen die het leven interessant maken komen daarin samen.”