Massive Attack maakt van concert feestje met visnetten en zeewier

Het concert van Massive Attack in de uitverkochte Amsterdamse Beurs van Berlage leek uitsluitend te worden bezocht door mooie, jonge mensen. Alle hedendaagse modetrends waren er te zien, van de laaghangende rugzakken voor meisjes tot de zogenaamde logo-T-shirts voor de jongens. Dat de aanvang van het concert zo'n drie uur te vroeg was aangekondigd was daarom ook geen probleem; er viel genoeg te kijken.

Een optreden van de Engelse groep Massive Attack blijkt te verlopen als een feest - waarbij de ruimte wordt versierd als een tienerkamer uit de jaren zestig, compleet met visnetten en zeewier aan het plafond. De bandleden die als grondleggers van de Bristol Sound beschouwd worden, zijn zelf ooit begonnen als dj's in nachtclubs. De eerste paar uur werden dan ook gevuld door Daddy G, een van de muzikanten die platen draaide.

Toch was de overgang naar het concert zelf minder naadloos dan verwacht. Rond een uur of elf stond er ineens een met extra muzikanten - tabla-speler, bassist en gitarist - uitgebreide band op het podium, in plaats van een verzameling timide dj's. Daddy G droeg een Ajax-shirt en hitste het publiek op, 3-D draaide stoned maar standvastig aan de knoppen. Al zouden de zwoele associatieve nummers van Massive Attack, waar de diepe baslijnen domineren, aanleiding kunnen geven tot improvisaties en lang uitgesponnen instrumentaties, de band toonde zich gedisciplineerd en voerde het repertoire uit in korte, directe versies.

De groep neemt platen op met steeds wisselende vocalisten (Sarah Nelson, Tracy Thorn, Nicolette, Horace Andy) maar op tournee kunnen die sterren natuurlijk niet allemaal mee. Bij dit optreden waren Horace Andy en Tracy Thorn aanwezig. Vooral Andy heeft een prachtig geluid; zijn croonend smekende stem sluit goed aan bij de vaak koelbloedige sample-bouwsels die de muzikanten bieden. Opvallend was dat Unfinished Sympathy, Massive Attacks grootste hit, niet werd gespeeld, en de groep zich wel waagde aan een cover van Light My Fire, van The Doors. Maar net als het eigen repertoire van de groep kreeg ook dit nummer weinig vuur.