Medio september bracht president Mitterrand een officieel bezoek aan Zuid-Korea. Het beklinken van de belangrijke order was een hoogtepunt van het bezoek, dat destijds extra aandacht trok doordat het Franse staatshoofd direct na aankomst in het openbaar onwel werd. De Fransen meenden toen zeker te zijn van hun export-succes. Om de order in de wacht te slepen hadden zij al vijftig procent lokale produktie aanvaard, plus een aanzienlijke overdracht van de essentiële technologie. De Duitsers met hun functionerende maar minder beproefde ICE-concept leken verslagen.
Sindsdien heeft Siemens-AEG een lager bod uitgebracht en de Zuid-Koreanen bovendien meer participatie in het vooruitzicht gesteld. Seoul is vooral geïnteresseerd in kennisoverdracht en de rol van de eigen industrie in het project. Men ambieert niet alleen een TGV-spoorlijn van 410 kilometer, de Zuid-Koreanen hopen ook zelf exporteurs van hoge-snelheidstreinen te kunnen worden.
Gisteren heeft de Zuid-Koreaanse regering plotseling verklaard dat GEC-Alsthom technologisch noch commercieel voor lag op de Duitsers. Hoewel al langer bekend was dat Siemens zich niet had neergelegd bij de aanvankelijke beslissing, kwam de mededeling als een pijnlijke verrassing voor Parijs. De TGV-export heeft de laatste tijd de wind toch al niet mee: de plannen om in Texas een TGV-net aan te leggen blijken op geen enkele manier te financieren, ondanks niet-geringe deelname van de Fransen zelf.