C. CALJÉ 1950 - 1993; Gedreven sociaal-econoom

Kees Caljé kwam vijftien jaar geleden bij de krant nadat hij was afgestudeerd als econometrist aan de Erasmus universiteit en en passant een uitstapje sociale psychologie in Amsterdam had gemaakt. Van econometrie had hij overigens geen hoge dunk: te veel wiskunde, te veel pretentie, zo liet hij als jong afgestudeerde bij zijn sollicitatie meteen weten.

Hij begon als redacteur Economie, schreef analyses en maakte interviews over internationaal-economische onderwerpen. Soms knelde het journalistieke corset en zocht hij de weg terug naar de economische wetenschap. In 1986 was hij "visiting fellow' aan Sussex University. Hij zocht een wetenschappelijke verklaring voor de groei van de dienstensector en spitste zijn onderzoek toe op de explosieve groei van de "production services'.

Intussen schreef hij boeken en boekjes: "Goede Raad is Duur' (samen met Vera Illès) in 1986, "Ondernemen op eigen Kracht' in 1986 en het lijvige "De Krach van '87' in 1988.

Eenmaal terug uit Engeland was hij enkele rusteloze jaren lang verslaggever, maar keerde ten slotte in 1991 naar zijn oude hartstocht van de sociale economie terug. Het schoppen tegen de verzorgingsstaat beviel hem daar helemaal niet, maar ideologische bevlogenheid waarmee misstanden werden toegedekt evenmin. Van enig genoegen was dan ook geen sprake wanneer hij in indrukwekkende analyses en reportages over de verzorgingsstaat de teloorgang van het huidige stelsel blootlegde. Maar hij deed het wel, al was het maar omdat hij een groot respect had voor de integriteit van de cijfers. Onvergetelijk is een serie die hij in het Zaterdags bijvoegsel over dit onderwerp maakte en waarin hij samen met Geert Mak eenvoudige mensen liet vertellen hoe het tussen de jaren vijftig en de jaren negentig allemaal zo was gegroeid.

Liefhebbers van de Achterpagina hebben hem leren kennen als wandelaar. Daar stileerde hij de melancholie tot concrete uitstapjes en leverde de belangstellende lezer telkens weer verrassende tips in zijn rubriek "Te Voet'. “Haamstede ligt vanmorgen in een druilende, bij windvlagen striemende regen. Buiten het dorp loop ik langs de Moolweg, een prachtig asfaltweggetje met links koeien die allemaal de kont naar de wind hebben gekeerd.” Wie hem kende wist dan tevens hoe de auteur gelopen had: alleen en tegen de wind in.

Kees Caljé was afkomstig uit Zeeland en was een man van geniale en van eigenzinnige momenten. NRC Handelsblad verliest met hem een dierbare collega voor wie iedereen een zwak had; de Nederlandse journalistiek verliest een economisch zwaargewicht. Zijn nabestaanden, onder wie zijn twee jonge kinderen, verliezen bovenal een man die gepassioneerd vader was.