Uit vier geleverde alternatieven gaf zeventig procent de voorkeur aan een kiessysteem met volledige evenredige vertegenwoordiging. Het geprefereerde stelsel lijkt op dat van Duitsland; de helft van de parlementariërs blijft een kiesdistrict vertegenwoordigen, maar het totale aantal volksvertegenwoordigers wordt bepaald door de stemmen die de diverse partijen binnenhalen. Er zal een kiesdrempel van vier procent gelden.
De Nieuw-Zeelanders gingen lijnrecht in tegen de aanbevelingen van het politieke establishment, zoals de werkgevers en de boerenbelangenorganisatie Federated Farmers. Ook de twee grootste politieke partijen, Labour en de conservatieve Nationale Partij, die nu samen 96 van de 97 zetels in het Huis van Afgevaardigden innemen, steunden het districtenstelsel.
Met hun uitspraak hebben de Nieuw-Zeelanders te kennen gegeven genoeg te hebben van de confrontationele politiek van de grote twee. Er was ook groot ongenoegen over de vergaande marktgerichte hervormingen, die beide partijen in een regeringsperiode na 1984 hebben uitgevoerd.
Het nieuwe systeem zal niet vóór 1996 worden ingevoerd. Bij de parlementsverkiezingen van volgend jaar moeten de Nieuw-Zeelanders in een tweede volksstemming bevestigen als zij inderdaad het Duitse systeem willen, of dat zij alsnog het huidige stelsel willen handhaven.