Inwoners van Lekkerkerk raken vertrouwen in hun bestuur kwijt

BiJ een aantal Inwon ers van Lekkerkerk-West heeft het verbazing en Irritatie gewekt, dat de gemeente pas 's avonds op een vergadering liet weten dat het drinkwater was afgekeurd en niet geschikt werd geacht voor consumptie, noch voor tandenpoetsen en afwas. De gemeente was de dag tevoren Ingelicht In de loop van de volgende middag werd huls-aan-huls In de wijk een gemeentell]k stencil

bezorgd met de uitnodiging voor een vergadering die avond. Waarom Is niet meteen de afkeuring van het drinkwater daarin vermeld, vraagt men zich af. In de uren vóór de vergadering — en voor mensen die verhinderd waren totdat 's avonds laat een tweede stencil In de bus gleed — werd naar hartelust water geconsumeerd, afgewassen en tandengepoetst Wie zijn dorstig kind naar de kraan had verwezen, betreurde dat later zeer.

Door onze redacteur ELS FLIPSEN LEKKERKERK, 25 april - De bewoners van de op giftig afval gebouwde wijk Lekkerkerk-West dreigen hun laatste restje vertrouwen in het gemeentebestuur kwijt te raken. De verontreiniging van het drinkwater is de genadeslag. „Voortdurend is ons verzekerd dat het water goed is en dan ineens blijkt het toch giftig te zijn", zegt een bewoonster verontwaardigd. Buizen van de waterleiding zijn aangetast door chemisch afval in de bodem, dat daardoor direct in het drinkwater terechtkwam. Helemaal onverwacht is dat niet, omdat al veel eerder leidingbreuken zijn geconstateerd namelijk op een spectaculaire manier in september vorig jaar. Toen spoot een fontein omhoog uit een buis die bij onderzoek gedeeltelijk zwart bleek te zijn geworden en eigenaardige blaren had. De PvdA stelde toen de vraag of bij breuk gevaarlijke stoffen in de waterleiding zouden kunnen komen, maar het Goudse waterbedrijf liet weten dat daarvoor „nauwelijks kans" bestond. Zijn de woningen zonder stromend water eigenlijk al onbewoonbaar geworden, het kan nog erger worden. De gasbuizen zijn immers van hetzelfde materiaal vervaardigd als de waterleiding. De kans

dat de bewoners een explosie meemaken, wordt echter met de dag kleiner omdat het besluit de wijk te ontruimen steeds dichterbij komt. Verwacht wordt dat de beslissing in de loop van de volgende week zal vallen. Volgens deskundigen is drie weken de uiterste periode om het zonder stromend water in huis te kunnen uithouden. Als opvangmogelijkheid worden stacaravans genoemd, maar, zegt een wijkbewoonster, „ik zie me daar nog niet zitten met twee kinderen, twee katten en een hond. En hoe moet het met de was? Voor een of twee weken zou het misschien nog wel gaan, maar wie vertelt me hoe lang het gaat duren?" Sommigen hebben de evacuatie, die in elk geval nodig is gedurende het schoonmaakwerk, niet afgewacht en zijn naar familie of kennissen gevlucht Steeds minder mensen zijn opgewassen tegen de spanningen die de al maanden slepende affaire met zich meebrengt.

De psychische belasting wordt zo langzamerhand ondraaglijk door de voortdurende onzekerheid, die alleen maar groter wordt Ongeruste vragen Een voormalige Haagse geeft een opsomming: „In onze woonkamer op de eerste etage zijn geringe sporen aangetroffen van gassen die niet verontrustend werden genoemd,

maar hoe is de situatie morgen? Je kunt nu wel gezond worden verklaard, maar wat is het effect over een paar jaar? Mijn zoontje van zes-en-eenhalf kan ik rustig in bad doen, zeggen ze, maar kan dat geen kwaad voor zijn huidje? En wat moet ik als hij weer eens gretig een slokje uit zijn badje neemt? Waar moet ik dan heen als ons huis moet worden gesloopt, en kan ik van de schadevergoeding een nieuw huis

kopen? En als het blijft staan, hoe weet ik of de fundering niet wordt aangetast?" De zorgen over de hypotheeklasten worden niet onderschat. Burgemeester Ouwerkerk citeerde gisteren de directeur-generaal voor de volksgezondheid, de' psychiater die heeft verklaard 'dat elke vorm van andere hulpverlening wel kan worden gestaakt als mensen financieel in de klem dreigen te raken. Bepaald rampzalig is de affaire nu al voor een gezin dat in december naar Amstelveen verhuisde en sindsdien op dubbele lasten zit in de zekerheid dat het Lekkerkerkse huis onverkoopbaar is geworden. „Die mensen zijn straatarm", meldt een buurman. In de huurwoningen, ongeveer eenderde van de 271 verdachte huizen, zijn de financiële zorgen aanzienlijk geringer, maar de angst voor de toekomst is er niet minder op. Ook hier nerveuze spanningen, huilbuifen en slecht slapen als

gevolg van de onzekerheid. In de „Burcht op den kwaden gronde", een huizenblok versierd als kasteel, aanvankelijk als bijdrage aan de feestelijkheden voor het 700-jarig bestaan van Lekkerkerk, woont een originele Lekkerkerkse Had zij niet kunnen weten hoe de zaak ervoor stond? „Mijn vader zegt nu dat er destijds ook 's nachts afval werd gestort Dat had hij wel vreemd gevonden, maar daar lette je verder niet op." Buiten de rampwijk gaan de feestelijkheden gewoon door Het begrip voor de getroffen plaatsgenoten lijkt niet overdonderend groot. „In de winkels vallen opmerkingen als „Wordt het allemaal niet erg overdreven?" Dat is een klap in je gezicht", klinkt het bitter uit de mond van een slachtoffer Burgemeester Ouwerkerk ziet nog geen aanleiding om de festiviteiten af te gelasten „Dat is niet overwogen", zegt hij. „We moeten uitkijken voor een te snelle beslissing De mensen hebben- ewg veel van zichzelf geinvesteerd in de voorbereidingen." Hij gelooft dat „het contrast" - iussen de pret van verklede burgers onder wapperende vlaggetjes en de wanhoop van hun medeburgers in West - „bevorderend is voor de leefsituatie voor het totale dorp, althans op dit mo ment"